De denkfout van Daphne Deckers e.v.a. Aan het eind van de uitzending van WNL op Zondag werd er met Sander Dekker gesproken over het interessante project #onderwijs2032. Aan het slot maakte Daphne Deckers een opmerking, die veel vaker gehoord wordt, maar een grote gedachtefout vertegenwoordigt : “Er is wederom aangetoond dat als je iets op papier […]
Lees volledig artikel: De denkfout van Daphne Deckers e.v.a.
De denkfout van Daphne Deckers e.v.a.
Aan het eind van de uitzending van WNL op Zondag werd er met Sander Dekker gesproken over het interessante project #onderwijs2032. Aan het slot maakte Daphne Deckers een opmerking, die veel vaker gehoord wordt, maar een grote gedachtefout vertegenwoordigt : “Er is wederom aangetoond dat als je iets op papier leest, je het beter tot je neemt dan als je het vanaf een iPad leest”.
In het kader van de uitzending bedoelde ze ermee dat je beter iets uit boeken kan leren dan vanaf een iPad.
Er zitten twee impliciete misvatting in haar opmerking:
1. Kijk eens naar kinderen van een jaar of 5. Wat hebben ze vanaf hun geboorte veel geleerd. Dat hebben ze gedaan zonder dat ze een letter hebben kunnen lezen. Het leren gaat vooral via het zien, horen, imiteren en het vervolgens proberen, proberen en nogmaals proberen.
En dat geldt ook als je ouder bent. Het kennis tot je nemen via een boek is echt niet een door God gegeven ultieme manier om kennis op te doen of vaardigheden te leren. Het was een geweldige manier, zeker na de uitvinding van de boekdrukkunst. Maar ook sindsdien worden kennis en vaardigheden ook overgedragen op andere manieren Vaak door het kijken, luisteren, imiteren en doen. Zo is Daphne’s man ook een van de grootste tennissers in de wereld geworden. Hij tenniste al goed voordat hij kon lezen en zal ook daarna weinig geleerd hebben uit een boek.
Robbert Dijkgraaf heeft in de DWDD University een aantal colleges gegeven, o.a.over de Oerknal. Daarbij legde hij zaken niet alleen goed uit, maar ook gebruikte hij ook veel visuele ondersteuning. Ik denk dat veel mensen veel meer over dat onderwerp leren als ze die drie kwartier bekijken of drie kwartier lezen over dat onderwerp.
Kortom
Het is een domme manier om een iPad vooral te gebruiken om een leerboek te lezen. Je kunt er immers veel mee doen, wat je niet met een boek kunt doen. Bewegend beeld bekijken. Linkjes te volgen naar andere informatie ergens op het internet. Ermee te trainen waarbij op basis van de gegeven antwoorden de vragen moeilijker of makkelijker worden. Contact leggen met leerkrachten, experts of leerlingen, zelf foto’s en films te maken in relatie tot het studie-onderwerp.
2. Stel dat een kind geboren wordt ergens in de jungle van het Amazonegebied. Kijk eens na vijf jaar naar dat kind en vergelijk het met een kind dat in een stad in Nederland is opgegroeid. Gegarandeerd dat dit grote verschil in ervaringen en opgroeien grote gevolgen heeft op de kennis en vaardigheden van de kinderen en ook hoe het brein is opgebouwd.
Een leerzame ervaring is wat er gebeurd is met de drie Polgar zusters. Hun vader ging het experiment aan onder de stelling dat “Genieeën gemaakt worden en niet worden geboren”. Op hele jonge leeftijd ging hij de meisjes trainen in het schaken. Alle drie de meisjes behoorden al op jonge leeftijd tot de sterkste schaaksters van de wereld. Judit Polgar (de jongste) is sinds haar 12e de beste vrouwelijke schaakster van de wereld. En staat op de 8e plaats van de wereldranglijst van de mannen!
En ook Daphne’s man Richard heeft een min of meer vergelijkbare ontwikkeling doorgemaakt. Ook hij is op heel jonge leeftijd door zijn vader getraind in tennissen.
Virtuele wereld
Mijn oudste zoon Marc is in 1977 geboren. En hoewel hij al vroeg af en toe met een PC bezig was, is dat een heel andere jeugd geweest als die van mijn dochter Daphne die in 2009 is geboren. Zij had al ervaring met apps op de smartphone voor haar eerste. En met de iPad van voor haar tweede.
Ten aanzien van haar ervaringen in de virtuele wereld verhoudt haar brein zich tot die van mijn oudste zoon als een kindje dat opgegroeid is in het Amazone gebied tot een kindje dat opgegroeid is in een grote stad.
Mij valt op hoe snel mijn dochter, ze kan nog niet lezen, maar wel al vrij goed rekenen, de informatie die visueel op de iPad komt veel sneller ziet dan ik en ook sneller reageert dan ik. Met name visuele uitdagingen, zoals het spel “1,2,3 tjes” in Rekentuin, doet zij sneller dan ik.
Het kan best zo zijn dat bij de generatie die voor 2000 is geboren het tot zich nemen van informatie vanuit tekst op papier sneller tot zich genomen wordt dan tekst op de iPad. (Hoewel ik bij mezelf die ervaring niet heb). Maar dat hoeft niet te zeggen dat dit ook geldt voor mensen die na 2000 zijn geboren.
Als men in 1925 leerde autorijden bestond een groot deel van de lessen in het kunnen repareren van de auto als die stil stond. Want dat gebeurde toen nogal regelmatig. Tegenwoordig worden die lessen niet meer gegeven, want een auto gaat zelden kapot. Maar als je nu door een examinator uit 1925 geëxamineerd wordt dan zou vrijwel iedere kandidaat zakken, omdat hij niet de auto kan repareren.
De les is dus:
1 . Je moet nieuwe technologie gebruiken om nieuwe dingen mee te doen. Als je er alleen oude dingen mee doet, hoef je de nieuwe technologie niet te gebruiken . (Dus een leerboek lezen op een iPad is weinig zinvol).
2. Jonge kinderen die nu opgroeien doen dat, met name door de technologische ontwikkelingen, in een andere wereld dan vorige generaties. Ik ben op mijn 11e voor het eerst in het buitenland geweest en televisie kwam pas echt in mijn leven rond mijn 10e. Vergelijk dat eens met jonge kinderen van nu. Televisie vorm in de meeste gezinnen een vrijwel continue factor. Vaak is men al samen met de ouders meerdere keren in het buitenland geweest. Probeer dus te voorkomen dat je die kinderen alleen maar vanuit je eigen referentiekaders ziet. Wat ze doen is niet beter of slechter dan wat wij deden toen we jong waren, maar wel anders.
Ten slotte
Ten slotte nog een opmerking over suggesties aan #onderwijs2032.nl Ik zou een waslijst kunnen noemen van wat er op school bij zou moeten komen of anders zou moeten gaan. We proberen dat al te doen op O4NT-scholen. Maar de uitdaging zal niet zijn om te zien wat er bij zou kunnen komen op school, maar vooral wat er dan minder gedaan zou kunnen worden. Ik denk dat daar veel van is. Maar de ervaringen in het verleden maken me op dat punt niet optimistisch. Teveel zie ik een opstapeling van het nieuwe op het oude, in plaats van het nieuwe als vervanging van het oude.
U heeft zojuist gelezen: De denkfout van Daphne Deckers e.v.a.
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
