Blijven we vluchten voor het virus of binden we de strijd nu echt aan?

Leestijd: 8 minuten

Op de vlucht voor het grote gevaar

Het was duidelijk dat bij de persconferentie gisteravond Rutte en De Jonge, zeker met hun lichaamstaal, aangaven het eigenlijk niet meer te weten. Het beleid dat gevoerd is, heeft geleid tot een verlenging van de avond lockdown tot minimaal zeven weken . En dan zijn we pas in half januari, dus wie weet hoe lang het nog daarna zal duren).

Daar bovenop komt datgene wat men “tot het uiterste wilde verhinderen”: de sluiting van de basisscholen kort voor Kerst. Plus dat men trillend en bevend kijkt naar een nieuwe, aankomende dreiging: “Omikron”.

De aanpak tot dusverre was en is eigenlijk volledig gebaseerd op angst. Vanaf half maart 2020 zijn we op de vlucht geslagen en rennen we weg van een gevaar dat ons, onderweg ook als “de transformers” nog veranderend van vorm en dreiging, blijft achtervolgen.

Kippen zonder kop

De omvang van dat gevaar werd voor grote groepen in de samenleving, door een combinatie van redenen en op diverse manieren, sterk aangezet. En we renden, soms als kippen zonder kop, naar het enige punt van veiligheid dat ons werd voorgehouden: de vaccinatie. Als iedereen zich maar zou vaccineren, dan zouden we allemaal veilig zijn.

Dat er ondertussen steeds meer informatie kwam over hoe dat gevaar nu echt in elkaar zat en dat de vaccinatie – helaas – niet die ultieme oplossing zou brengen, dringt weinig door als je al je energie richt op het wegvluchten van het dreigend gevaar.

En dan is het zeker niet het moment om goed je knopen te tellen en op basis daarvan te bekijken hoe dat gevaar nu echt in elkaar zit. En daarbij op welke manier we dat gevaar wel kunnen afwenden of in ieder geval ervoor kunnen zorgen dat we er goed mee omgaan. Toch is dat laatste de enige manier om wel een uitweg te vinden uit deze crisis.

De twee essentiële componenten

Ik zeg dus even “freeze” en zet op een rijtje wat we inmiddels wel weten. De onderbouwing kunt u terugvinden in vele artikelen op deze site.

Dit zijn de twee essentiële componenten van de mate  van dreiging van het Covid-19 virus.

A. Virale doses

Geïnfecteerd raken met Covid-19 en de ernst van de symptomen hangen sterk samen met de virale doses van het virus dat je binnen krijgt. Hoe meer virus je inademt en hoe langer je in een omgeving bent met nogal wat virusdeeltjes in de lucht, hoe groter je risico is daar (erg) ziek van te worden.

B. Mate van bescherming

Of je echt geïnfecteerd raakt en hoe erg ziek je ervan wordt bij het inademen van een bepaalde hoeveelheid virusdeeltjes wordt bepaald door de mate waarin jouw lichaam in staat is te zorgen dat die virusdeeltjes zich niet in je lichaam in sterke mate gaan vermenigvuldigen.

Het beleid tot nu toe was echter heel eendimensionaal.

• Omdat men uitging van de overdracht door grotere druppels was het beleid erop gericht om te zorgen dat je op minimaal 1,5 meter afstand zou blijven en het aantal contacten met andere mensen, die jou zouden kunnen besmetten of die jij zou kunnen besmetten, zoveel mogelijk te verminderen.
• De enige bescherming waaraan men waarde hechtte, was vaccinatie. Andere oplossingen werden de facto genegeerd, om maar te zorgen dat zoveel mogelijk mensen zich zouden gaan vaccineren.

De belangrijke krachten

Maar daarmee heeft men impliciet en expliciet belangrijke krachten, die ook op deze twee componenten  (virale doses en mate van bescherming) werken genegeerd of amper gebruikt. Ik noem er een aantal (zonder compleet te willen/kunnen zijn):

ad A. Verminderen virale doses

Dat kan gebeuren door:

• Te zorgen dat in een ruimte het virus minder lang blijft zweven. (Door een gericht ventilatiebeleid en/of luchtfiltering en/of het juiste luchtvochtigheidsniveau).
• Door te zorgen dat mensen niet of niet te lang te verblijven in een ruimte waar het virus lang zou kunnen zweven.
• Mensen te voorzien van kennis, waardoor ze goed kunnen inschatten wanneer ze in situaties komen, waarin ze het gevaar lopen te veel virusdeeltjes in te ademen, dus hoe ze dan zouden moeten handelen. Vooral in relatie tot de risico’s die ze echt lopen, waar bij punt B dieper op wordt ingegaan.

ad B. Mate van bescherming

B1. Je contactgeschiedenis met het virus

De mens is dusdanig gebouwd dat het, vanuit het doormaken van een virusinfectie, een extra beschermingswal opbouwt tegen een volgende infectie, zeker als dat virus niet sterk gaat muteren. Dat is ook het geval bij Covid-19. Het overgrote deel van de onderzoeken laten zien dat de beste bescherming tegen infectie met Covid-19 is dat je het al een keer hebt doorgemaakt. En die bescherming duurt een stuk langer en is breder dan de bescherming die vaccinatie biedt.

Ook – en dat is belangrijk om te beseffen – blijkt de volgorde “eerst doormaken van de infectie en dan vaccineren”  meer bescherming te bieden dan “eerst gevaccineerd te worden en daarna de infectie doormaken.”

Daarbij zijn er ook sterke aanwijzingen dat als je blootgesteld bent aan het virus, terwijl de virale doses niet zo hoog was dat je er geïnfecteerd door raakt, je ook al een vorm van bescherming opbouwt. Minder robuust dan als je er echt geïnfecteerd bent geraakt, maar het helpt je wel bij een volgende situatie, waarbij je wel het risico loopt over jouw “virale doses-grens” heen te gaan.

B2. Wat je zelf kunt doen

Het is heel belangrijk dat mensen beseffen dat de aanpak om zichzelf te beschermen niet alleen zit in het zo min mogelijk contact met anderen te hebben en als dat wel het geval is, op een zo groot mogelijk afstand. Die bewustwording is ook een manier om de baas te worden van je angst. Plus dat er ook veel positieve elementen zitten aan het onderhouden van een normaal sociaal contact met de mensen om je heen.

Besef dus het volgende:

• Leeftijd is iets wat je niet kan veranderen. Het is heel belangrijk dat mensen zich realiseren wat hun risico’s echt zijn om erg ziek te worden met Covid-19.
  
• Aan sommige aspecten van je gezondheidssituatie (de zogenaamde comorbidities) kun je wel wat aan doen en aan andere niet. Een bewustwording aan welke factoren je kunt werken om daarmee je bescherming te verhogen, is van groot belang.
  
• Het versterken van je immuunsysteem is een belangrijk hulpmiddel om je bescherming te verhogen. Er zijn veel aanwijzingen dat de combinatie van D3+K2 + Zink een versterking van dat immuunsysteem tot gevolg heeft. Er zijn vele artsen, die dat aanraden en aangeven daar goede ervaringen mee te hebben. (Luister bij voorbeeld naar deze podcast of kijk naar deze video van Dr. John Campbell). Wees ook open minded t.o.v. andere alternatieven.
  
• Vaccinatie is ook een manier om jezelf te beschermen tegen infectie met Covid-19 en de mogelijke ernstige gevolgen daarvan. De bescherming tegen het geïnfecteerd raken neemt vrij snel af. De afname tegen erg ziek worden daalt ook, maar langzamer. De exacte omvang van de korte termijn risico’s zijn niet echt bekend. (En rondom de data hiervan wordt door alle kanten een vorm van propaganda bedreven). De lange termijn risico’s van mRNA vaccinaties zijn nog niet bekend. Ook hier hoor je inschattingen die all-over-the place gaan. Het is een inschatting met behulp van onbekende info. Maar omdat je weet dat ouderen en kwetsbaren het grootste risico lopen van alle groepen, is het veronderstelde voordeel van vaccineren in relatie tot erg ziek worden een stuk groter voor ouderen dan voor de rest van de samenleving.

Lange termijn

Aan vaccinatie moet nog wel toegevoegd worden wat de voordelen en nadelen zijn op korte en lange termijn van het boosteren (met de vraag hoeveel keer dat dan zou moeten zijn naar de toekomst toe). En wat de rationale precies is bij degenen die een (heel) klein risico lopen om erg ziek te worden van Covid-19. Zeker als blijkbaar het effect van de vaccinatie afneemt en dus ook de mensen met die (hele) kleine kansen dan ook weer geboosterd moeten worden (en de vraag is dan hoeveel keer dan nog). Terwijl het doormaken van de infectie een betere en langere bescherming biedt.

De beste aanpak

Als je de data analyseert, wereldwijd rondkijkt, studies leest en het bovenstaande goed op een rijtje hebt, dan wijst de juiste aanpak zich vanzelf:

1. Start bij de bewustwording per persoon wat zijn of haar echte risico’s zijn, gerelateerd aan wat hij of zij al als bescherming heeft. Gebaseerd op doorgemaakte infectie, algemene gezondheidssituatie, toegevoegde extra bescherming, vaccinatiestatus (wanneer en met wat?). Verminder daarbij ook in sterke mate de (doods-) angst die men heeft. Omdat die zeker een groot negatief gevolg heeft voor het individueel welbevinden en de gezondheidssituatie. (Ik denk dat de oversterfte, die op veel plekken wordt geconstateerd daar in niet geringe mate direct of indirect, door wordt veroorzaakt).
   
2. Zorg dat plekken waar mensen een groot risico lopen om een langere tijd virusdeeltjes in te ademen, veilig worden gemaakt. En stel daar criteria voor vast, die ook gedeeld worden met de bezoekers, zodat die hun risico dan kunnen inschatten in relatie tot hun eigen situatie. Het rapport van het RIVM dat gisteren over dit onderwerp verscheen geeft – eindelijk – hoop, dat men dit nu ook in Nederland serieus gaat aanpakken.  (Schaf daarbij snel de Coronapas af, omdat die schijnveiligheid schept). Daarbij gaat het niet alleen om ventilatie maar ook om filtering en luchtvochtigheid!
   
3. Zoek niet alle heil bij het vaccineren (2 keer, 3 keer, X keer?). Beschouw geïnfecteerd zijn geweest als de beste bescherming tegen weer besmet raken of ernstig ziek worden. En geef mensen de kans te bewijzen dat ze geïnfecteerd zijn geweest door de analyse van hun antistoffen. Dat geeft henzelf en hun omgeving meer rust. En geeft ruimte voor een specifieker beleid.
   
4. Gebruik vaccinatie voor de ouderen en kwetsbaren (die nog niet geïnfecteerd zijn geweest en geen antistoffen hebben), om te zorgen dat ze de minste kans hebben om toch erg ziek te worden. (En geef ook ruimte om vaccins tegen Covid-19, die op een meer traditionele manier zijn gemaakt, in te zetten).
   
5. Gebruik zowel bestaande als nieuwe geneesmiddelen om geïnfecteerd geraakte patiënten te genezen en te zorgen dat de kans dat ze in een ziekenhuis komen zo klein mogelijk is. Geef daarbij ruimte aan middelen, die gericht zijn op andere kwalen, maar die blijkbaar in andere landen wel lijken te werken tegen Covid-19. En laat die keuze om dat te doen over aan de eerste lijn en de patiënt. (We zitten in een crisissituatie, dus kan en mag er onconventioneel opgetreden worden).
   
6. Geef ruimte aan best practices van de eerste lijns zorg, om te voorkomen dat patiënten in het ziekenhuis terecht komen. Zoals het gebruik van saturatiemeters om tijdig een instorting van het immuunsysteem te kunnen signaleren en snel te bestrijden.
   
7. Heel belangrijk: leg een ring van bescherming aan om degenen die het kwetsbaarst zijn en daar ook behoefte aan hebben. Niet door anderen (zoals jongeren/kinderen) te beperken in hun mogelijkheden. Maar door de contacten die er zijn tussen die kwetsbaarsten en anderen zo veilig mogelijk te maken. (Daar is een scala aan mogelijkheden voor, die tot nu toe grotendeels onbenut is gebleven).
   
8. En zorg ervoor dat ziekenhuizen beter in staat zijn om de Covid-patiënten aan te kunnen, zonder dat de normale zorg wordt ontregeld. Dat kan op een groot aantal manieren, die ook wij al vele malen hebben besproken en waar tot nu toe amper iets mee is gebeurd.

Dit alles dient gepaard te gaan met een  gerichte campagne en bewustwordingsproces om te zorgen dat we zo snel mogelijk overgaan van een fase van angst over alles wat je dreigt te gaan overkomen tot een fase waarin men het gevoel (terug-)krijgt dat men invloed heeft op het eigen lot. Dat zal dan ook gepaard (moeten) gaan met de bewustwording dat de schuld van de situatie waarin we zitten niet ligt bij de kleine groep die zich – om welke reden  – dan ook niet wil laten vaccineren.

Dat is het echte “nieuwe elan”

Als we deze omslag niet snel maken, dan zullen we zonder echte hoop op verbetering weg blijven rennen van het vermeende gevaar. Dat zich ook in steeds nieuwe vormen zal gaan aandienen. Tot aan de lente last blijven houden van vele maatregelen. Met daarbij de kans dat het nog beperkingen tijdens de zomer geeft en een herhaling van zetten in het volgende najaar.

Misschien kan het nieuwe kabinet (en een nieuwe minister van VWS) deze omslag maken. Dan dient men tegelijkertijd dit OMT te ontbinden, een multidisciplinair team samen te stellen en als eis eraan toe te voegen, dat als je in dat nieuwe adviesorgaan zit je geen eigen rol in de media speelt. Wat jouw mening/advies is, kan iedereen teruglezen in het advies van dat adviesorgaan. En daarmee voorkom je dat er door die teamleden via de band van de media druk op de regering wordt gezet om de adviezen te volgen. Hetgeen aanvullende onrust schept onder de bevolking.

Dit zou een “nieuw elan” moeten en kunnen zijn van de nieuwe regering. Want als ze dat niet doen, dan zal die nieuwe regering blijven gedomineerd worden door de vele verschijningsvormen van een aanhoudende Coronacrisis.

Blijf onze site steunen voor het blijven benadrukken van de ratio boven de emotie tijdens deze grote crisis. Klik hier voor een (kleine) donatie.

U heeft zojuist gelezen: Blijven we vluchten voor het virus of binden we de strijd nu echt aan?