Er werd veel ophef gemaakt over een studie in Colombia uit 2020 waaruit zou blijken dat Ivermectine niet werkt. Maar als je de analyses leest over de slechte kwaliteit van het onderzoek, dan vallen de schellen van je ogen.
Lees volledig artikel: Hoe kon die Corona studie serieus genomen worden?
Verbazing
In de afgelopen tweeënhalf jaar viel ik van de ene verbazing in de andere wanneer ik naar de bronnen ging van de harde conclusies, die ik in media tegenkwam over een breed scala van onderwerpen met betrekking tot de Coronacrisis.
Aan de opzet en uitvoering van het onderzoek was dan vaak wat op aan te merken. Vaak namen maar weinig mensen deel aan zo’n onderzoek. Plus dat het erop leek dat naar de gewenste eindconclusie werd toegewerkt.
Het was echter doorgaans onmogelijk een dergelijke studie diepgaand te analyseren. Basisdata ontbraken en ook specifieke deskundigheid. Gelukkig waren en zijn er deskundigen op dat bepaalde terrein, die wel de moeite namen/nemen om die studie diepgaand te analyseren. En wat er dan uitkomt vervult mij met ontzetting. Je realiseert je dan pas goed hoe we met z’n allen in de maling genomen zijn.
Het Ivermectine onderzoek in Colombia (2020)
Onlangs heb ik de beschikking gekregen over een dergelijke diepgaande analyse van een studie naar Ivermectine van eind 2020 in Cali, Colombia van Dr. Lopez-Médina, die goed opgezet leek te zijn, o.a. door ook een controlegroep in het onderzoek te betrekken. En de schellen vallen van je ogen als je het leest. Alexandros Marinos (@AlexandrosM) heeft een uitgebreid overzicht gemaakt van waar hij en anderen achter zijn gekomen t.a.v. deze studie. Ik beschrijf zo een aantal hoofdpunten.
Het betrof deze studie, waarover De Volkskrant in maart 2021 publiceerde.
De opzet
De opzet van de studie was dat ruim 4oo personen die geïnfecteerd waren geraakt en milde symptomen hadden 5 dagen hetzij Ivermectine kregen, hetzij een placebo. In de eerste groep duurde het gemiddeld 10 dagen totdat de symptomen over waren en in de tweede groep 12 dagen. Het verschil was te klein om significant te zijn. (Hetzelfde verschil, maar met een studie met 2000 personen, zou bij voorbeeld wel veelzeggend geweest zijn).
Ook t.a.v. een aantal andere effecten werden in de studie geen significante verschillen geconstateerd tussen de beide groepen.
In het studieverslag staat dat men een steekproef had genomen van degenen die positief waren getest en symptomen hadden gekregen, minder dan 7 dagen voor de start van het onderzoek.
Als de geselecteerde ivermectine had gebruikt binnen een periode van 5 dagen voor de start van het onderzoek, dan kwam deze persoon niet voor het onderzoek in aanmerking.
De hoeveelheid ivermectine die men oraal als vloeistof toegediend kreeg was 300 micron per kilogram lichaamsgewicht gedurende 5 dagen. De placebo was een vloeistof met 10% dextrose in water.
Gemeten werd wanneer de symptomen voorbij waren in een periode tot 21 dagen na de start van het innemen van de vloeistof.
Het onderzoek liep tussen 15 juli 2020 en 30 november 2020. Dus in die periode werden steeds weer nieuwe patiënten in het onderzoek opgenomen. Als ze aan de toelatingseisen voldeden, werden zij willekeurig aan de ivermectinegroep toegewezen of de placebo groep en dan 21 dagen gevolgd.
Veel gebruik van Ivermectine in Colombia
Nu was er direct na het verschijnen al kritiek op de studie geweest (zoals deelname van een relatief jonge groep patiënten met een laag BMI en het feit dat Ivermectine op een lege maag gebruikt moest worden, terwijl de beste werking lijkt te zijn tezamen met een maaltijd). En in deze studie staat een gefundeerde opsomming van de problemen. Maar het overzicht van Alexandros Marinos geeft nog meer relevante informatie en laat goed zien hoe groot de problemen bij deze studie zijn geweest.
Het grootste probleem van de studie was eigenlijk dat in Colombia destijds Ivermectine massaal werd gebruikt in relatie tot Covid-19. Dit is een overzicht van de verkoop van Ivermectine in de regio waar het onderzoek tussen juli en november 2020 werd gehouden.
Verkoop gestegen
Goed te zien valt hoe juist in de tweede helft van 2020 de verkoop van Ivermectine sterk steeg.
Dat bleek bij de opzet van het onderzoek al een fors probleem te zijn. Want men gaf aan dat als gezegd zou worden dat de studie over Ivermectine ging, men dan niemand gekregen zou hebben om mee te doen. Dit omdat de deelnemers anders beseften dat ze het risico hadden in een placebogroep te vallen, waarbij ze geen Ivermectine kregen.
Nu stond in het rapport over de studie dat alleen degenen die minstens 5 dagen geen Ivermectine hadden gebruikt aan de studie mochten meedoen. Een vrij korte periode waar al kritiek over was, omdat Ivermectine voor langere tijd werkt/zou kunnen werken. Maar als naar de originele documenten van de studie gekeken wordt (zoals ze hier zijn vastgelegd) , dan blijkt de periode maar 48 uur geweest te zijn?
Kortom: in de studie zitten (vermoedelijk veel) mensen, die kort voor de start van de studie Ivermectine gebruikten.
Iets wat ook af te leiden is uit tabel 5 van het supplement van de studie. Daar had men een overzicht van bijeffecten van het gebruik van Ivermectine gemaakt, en alle deelnemers waren daarnaar gevraagd. Die bijeffecten waren in de groep die de placebo kreeg net zo hoog als die in de groep die Ivermectine kreeg. Zo meldde in beide groepen ruim 40% dat ze gemiddeld gedurende 2 dagen last hadden van duizeligheid of wazig zien. (Deels kunnen sommige van die klachten aan Covid gelegen hebben).
Dit alles wijst erop dat het gebruik van Ivermectine tijdens het onderzoek in het gebied wijdverspreid was en dat ook onder de groep die de placebo kreeg nogal wat mensen gezeten moeten hebben, die hetzij onlangs Ivermectine hadden gebruikt, hetzij tijdens de studieperiode dat ook nog hebben gedaan.
Een belangwekkende uitkomst van de studie wijst daar ook nog op.
Opvallend vond ik zelf bij de studie dat men mocht meedoen, binnen 7 dagen na een positieve test. Zo gaf de helft aan medicijnen in te nemen tegen de klachten. Maar ook bleek een groot deel geen of slechts lichte symptomen te hebben. Slecht 7% van de mensen hadden koorts in de periode na de start van de studie. Maar 4% van de deelnemers was ouder dan 65 jaar.
Daarmee werd een nogal a-typische onderzoeksgroep gecreëerd met het risico dat een aanzienlijk deel van de placebogroep ook Ivermectine had genomen of wellicht zelfs nam.
Het gemeten eindresultaat
Voorafgaande aan de studie is vastgesteld wat men wilde meten als uitkomst om te beoordelen of er een verschil in werking was tussen Ivermecine en een placebo. Bij de opzet van de studie werd dat geformuleerd als het percentage patiënten die een bepaalde mate van verslechtering zouden gaan doormaken van hun symptomen. Vooraf werd geschat dat dit 20% zou zijn en de studie zou dan vaststellen of het bij de placebo-groep meer waren dan bij de Ivermectine groep.
Maar terwijl men dacht dat het een percentage van 20% zou zijn, was het percentage dat die verslechtering meldde slechts 3,5%. Dus werd tijdens de studie het einddoel van de studie veranderd, wat heel ongebruikelijk is tijdens studies.
Gedurende de studie had de apotheek ook nog 3 weken in oktober alle deelnemers van dat moment Ivermectine gegeven (dus ook aan de placebo-groep). Die 75 zijn uiteindelijk buiten de studie gehouden, maar het geeft te denken als dergelijke fouten gemaakt worden.
Om het geheel nog pikanter te maken. Hoewel deze 75 deelnemers in het totaaloverzicht van de studie niet meetelden door die fout van de apotheek, is bij hen wel vastgesteld hoe de symptomen verliepen. En laten die 75, die dus allemaal Ivermectine hadden gekregen, wel een significanter, positiever resultaat hebben behaald dan de placebogroepen, die geen Ivermectine hadden gebruikt. Na 21 dagen had van de Placebo-groep nog 21% symptomen en van deze Ivermectine groep 9%.
Op deze pagina treft u een samenvatting van de vele problemen die er zijn met deze studie.
Schokkend
Ik vind het echt schokkend om te zien hoeveel problemen er zijn geweest bij de opzet en uitvoering van deze studie, waardoor er geen harde conclusies te trekken zijn. In dat gebied werd al veel Ivermectine gebruikt en daarmee was het risico groot op een vorm van vervuiling van de placebogroep.
Daarbij werden er onderweg ook aanpassingen gedaan aan de studieopzet en een grove fout gemaakt bij het klaarmaken van de placebo.
Ik durf te beweren dat als deze studie wel een grote mate van werking van Ivermectine had aangetoond, de studie tot de grond toe was afgebrand (en terecht trouwens) door mensen, die vanaf maart 2020 zich faliekant verzetten tegen het gebruikt van welk medicijn dan ook totdat het vaccin er zou zijn.
Dat Maarten Keulemans, net zoals veel anderen in de traditionele media, aandacht schonk aan dit “grote, gedegen onderzoek” (dixit Keulemans), kan ik me nog een beetje voorstellen. Het sloot aan bij het dominante narratief en als je je niet echt in die studie verdiept, maar alleen de samenvatting leest, dan realiseer je je niet welke grote problemen die studie had.
Maar inmiddels is het ruim bekend dat dit niet een gedegen studie was en de resultaten dus ook niets zeggen. Ik betwijfel echter of Keulemans terug zal komen op zijn stellige artikel uit maart 2021.
P.S. Op deze site treft u een overzicht aan van alle studies op het vlak van Ivermectine en hoe het wereldwijd wordt gebruikt. Dit zijn twee belangwekkende plaatjes:
