De aanslag op Trump

Leestijd: 7 minuten

De aanslag op Trump

Terug naar 1963

Ik weet nog precies waar ik stond en wat ik zag toen ik iets na  20 uur op vrijdag 22 november 1963 hoorde dat er een aanslag in Dallas was geweest op President Kennedy.

Tot 1967 had ik geen enkele vraagteken geplaatst bij de lezing dat Lee Harvey Oswald de moordenaar van Kennedy was geweest en Jack Ruby hem uit kwaadheid een paar dagen later op het politiebureau vermoordde. De Warren Commissie, voorgezeten door de hoogste rechter in Amerika, kwam in 1964 met haar rapport en daar bleek dat ook onomstotelijk uit.

In 1967 ging ik naar een besloten voorstelling in de RAI van de documentaire “Rush to Judgement” van Mark Lane (die in 1966 een boek had geschreven over de moord). Het was een onthullende documentaire. Met veel belangrijke getuigen, die vertelden over wat er rondom de plek – waarvandaan ook geschoten was (the grassy knoll) – was gebeurd. Ook ging het over de stevige connecties met de Maffia van Ruby. En kwamen mensen aan het woord die veel van Lee Harvey Oswald wisten.

Aftiteling

Het meest bijzondere aan die documentaire was eigenlijk de aftiteling. Daarbij bleken verschillende belangrijke getuigen, die in de film een verklaring hadden afgelegd, inmiddels al overleden te zijn. Een ongeluk hier, een zelfmoord daar, en zo.

Vanaf dat moment heb ik alles gelezen en gezien over deze moord en die op Robert Kennedy in 1968 en ik heb er weinig twijfel over dat de moord een geplande aanslag was en dat de Warren Commissie vervolgens bewust het oorspronkelijke verhaal overeind heeft willen laten staan. Geheime bijlagen van die commissie, die niet lang geleden openbaar kwamen, lieten wel zien hoe evident de betrokkenheid van Ruby was bij de Maffia en hoe zeer de rapporteurs dat wisten, maar niet in hun eindrapport opnamen.

Wat bij de moord in 1963 opviel is hoe er allerlei risico’s genomen werden bij de rit door Dallas van Kennedy. Een open auto en een onveilig traject waarbij, vlak voor de plek waar de moordaanslag werd uitgevoerd, de auto een dusdanige draai moest maken dat de auto heel langzaam reed. Zou dat opzettelijk zijn gebeurd of slechts een slechte keuze van degenen die verantwoordelijk waren voor de veiligheid van de president?

Hoe het zich afspeelde

Dat de moordaanslag op Trump direct ook aanleiding zou zijn voor allerlei veronderstellingen over vals spel is meer dan logisch. Met een groot verschil t.o.v. 1963 dat er al direct veel materiaal beschikbaar is van getuigen. Opgenomen beeld via mobieltjes, interviews en verklaringen van – veronderstelde – deskundigen.

Ik heb er vanaf zondag veel gezien en gehoord en probeer op een rijtje te zetten wat mij daarbij opgevallen is. Daarbij proberend het kaf van het koren te scheiden.

Vooraf een animatie van de 9 seconden voorafgaande aan het moment dat het oor van Trump werd geraakt. Deze animatie laat zien wat een geluk Trump heeft gehad, dat de kogel niet in zijn hoofd is gekomen. Hij wendde zich precies op het moment van het schot naar een groot scherm waar informatie op stond over het aantal migranten en daardoor schampte de kogel alleen zijn oor.  Als hij zich niet weggedraaid zou hebben dan zou die kogel zijn schedel ingegaan zijn. Hier ziet u deze animatie. 

Alvorens de verschillende aspecten te behandelen dit filmpje, waarbij de maker een aantal bronnen combineert, zodat synchroon gekeken kan worden naar ontwikkelingen op het toneel en in de buurt van de schutter. Het filmpje start bijna 2 minuten voor het eerste schot en aan de linkerkant is te zien hoe de dader zich over het dak beweegt en toeschouwers dat zien en proberen de aandacht te trekken van de beveiligers. Het is gemaakt door de Australiër @TheMilkBarTV.

Er zijn twee belangrijke onderwerpen om dieper in te duiken:

• De kwaliteit van de beveiliging
• Het optreden van de dader

Ik zal die apart behandelen op basis van de info die 3 dagen na dato inmiddels bekend is.

1. Kwaliteit van de beveiliging

Bij de bewaking rondom die Trump-rally in Butler, Pennsylvania, zijn veel fouten gemaakt, waarvan een deel haast onbegrijpelijk. De scherpschutters op het dak waren van de lokale politie en niet van de Secret Service en dus blijkbaar minder ervaren. (Er wordt gesteld dat er tegelijkertijd nog andere activiteiten waren waar de beveiliging nodig was, zoals van de vrouw van Biden). Met belangrijke informatie, die men kreeg vanaf 28 minuten voordat de schoten vielen, werd niets gedaan. Niet alleen toeschouwers hadden de schutter al op het dak gezien, maar ook de scherpschutters lijken hem zeker drie keer in het vizier te hebben gehad. Maar er werd niet ingegrepen.

Dat op het bewuste dak al geen veiligheidsmensen zaten is al een ernstige tekortkoming. Maar ook zonder dat zouden de scherpschutters dat dak moeten hebben herkend als problematisch en zeker niet iemand daar 28 minuten zijn gang moeten hebben laten gaan.

In dat kader vond ik dit interview fascinerend en leerzaam:

Het was van een vrouw die al vanaf 2015 bij bijna alle rally’s van Trump komt om Trump-merchandise te verkopen. Ze was een dag eerder bezig met haar collega’s om haar verkooppunt in te richten, zoals ze het steeds doet. Maar ze vond vrijdag al direct iets eigenaardigs. Zij beschreef dat bij de bijeenkomsten er gewoon standaard voor wordt gezorgd dat er geen plekken waren binnen schootsafstand, die een vrij uitzicht zouden hebben op de spreker. Dat werd dan opgelost doordat er tussen die plek en het podium iets tussen werd geplaatst waardoor een schutter niets zou kunnen doen. Ze had dat toen tegen de beveiliging gezegd en dacht dat het misschien nog veranderd zou worden.

Ook gaf ze aan dat de mensen van de Secret Service die rond het toneel voor de beveiliging zorgen direct rondom kijken of er geen gevaar kan zijn vanuit de “line of sight’.  In dat kader wordt er ook gewezen op een blauwe watertoren, die nog een stuk hoger was dan het dak en waar wellicht ook veiligheidsmensen op aanwezig waren geweest of hadden moeten staan.

Ten slotte vertelde ze interessante dingen over de beveiliging op grotere afstand (“de perimeters”)  waar iedereen die het gebied op wilde langs moest komen. Die plek lag een stuk verder dan het bewuste dak, zodat de dader zeker daar langs gekomen moet zijn.

Dat er veel fouten zijn gemaakt is evident. Of dat opzettelijk was kan, op basis van wat we nu weten, niet hard worden bewezen. Maar dat het veel ruimte biedt voor de veronderstelling dat er opzet was, lijkt me duidelijk.

 2. De dader

De dader, Thomas Matthew Crooks, lag dus een half uur op het dak, was gezien door toeschouwers en blijkbaar ook door de twee scherpschutters van de lokale politie, maar kon toch schieten, waarna hij direct doodgeschoten is door die scherpschutters.

Maar hoe kwam hij op dat dak terecht? Dus langs de beveiliging waar alle toeschouwers langs moesten voordat ze het gebied in mochten? Echter, niet als normale toeschouwer maar iemand die nogal wat bijzondere spullen bij zich had. Dit beschrijft CNN wat hij deed in de 48 uur voor de aanslag. 

• Hij kocht bij Home Depot een 5 ft hoge ladder (dat is het soort ladder dat je zodanig kunt gebruiken dat je 10ft kan klimmen, dat is circa 3 meter).
• Hij kocht 50 “rounds of ammunition”, dat zijn dus 50 kogels die hij met zijn geweer zou kunnen afschieten.
• Hij had een Hyandai Sonata, en had iets dat kon ontploffen in zijn achterbak achtergelaten en dat hij zelf op afstand had kunnen bedienen.

Nu zou je kunnen denken dat hij vooraf zijn wapen ergens in het gebied achtergelaten zou hebben, zodat hij  zonder dat wapen langs de beveiliging kon, maar een standaard procedure is dat als men dat gebied afsluit waarbinnen men alleen nog na de beveiliging kon komen, dan doorzoekt men het gebied op wapens of explosieven. De AR-15 is trouwens wel redelijk makkelijk mee te nemen in een rugzak, zoals deze foto laat zien. Maar beveiligers zouden deze rugzak wel direct moeten kunnen herkennen als een object om dit wapen mee te vervoeren.

Medewerking?

Wellicht had hij de ladder al eerder gebracht, maar dat is ook vreemd, want die was gekocht op vrijdagochtend en toen waren de veiligheidsactiviteiten al bezig ter voorbereiding van de bijeenkomst op zaterdagavond.

Dus is de dader op de één of andere manier langs de beveiligers gekomen met een ladder (van 1,5 meter hoog), en zijn wapen met ammunitie. En toen hij eenmaal op het dak was, kon hij daar naar een positie toe kruipen waarvandaan hij het toneel in het vizier kon nemen.

Het is niet meer dan logisch dat je je dan afvraagt: Hoe kan dit gebeurd zijn als er niet op de een of andere manier ogen zijn dichtgeknepen of actief medewerking is verleend?

In het kwadraat!

Wat mij nu eigenlijk nog het meest opvalt, is dat ik nog kan aannemen dat er wel eens een keer onopzettelijk grote fouten worden gemaakt bij het hele beveiligingstraject (door Murphy’s Law). Maar het wordt wel heel onaannemelijk dat precies dan er ook nog iemand is die het plan heeft opgevat om daar een aanslag te plegen.

Alleen als het heel vaak gebeurt dat iemand een aanslag wil plegen en dat wordt dan vooraf verhinderd, zonder dat dit bekend wordt gemaakt, hoeft het niet zoveel verbazing te wekken. Maar als dergelijke geplande moordaanslagen maar weinig plaatsvinden dan is de kans wel heel klein van de samenloop tussen een slechte beveiliging en het willen uitvoeren van een aanslag.

Komt de onderste steen boven?

Ik verwacht dat we in de komende tijd nog (veel) meer informatie krijgen, waarbij het lastig zal zijn te onderscheiden wat echte feiten zijn of niet. (Ik weet niet eens 100% of het bovenstaande allemaal zeker is). Plus dat de sterke polarisatie in kampen ook de kans verkleint dat er goede feitelijke informatie naar boven komt.

Ik twijfel dus zeer of de onderste steen echt boven komt. En stel, een onderzoeksteam komt met een rapport, dan denk ik dat velen de uitslag niet zullen accepteren (wat er ook uitkomt).

Wel weet ik dat, in tegenstelling tot 1963, er veel materiaal is dat vrijwel direct zondag beschikbaar kwam. Interviews met mensen die de dader al van te voren op het dak hadden gezien en waarschuwingen hadden gegeven. (Ook BBC had direct na de aanslag een gesprek met zo iemand).  Plus dat er ook diverse filmpjes beschikbaar zijn gekomen. Maar dat zal niet betekenen dat er nu wel eindconclusies worden getrokken, die het overgrote deel van de mensen zal accepteren.

Dit alles is wel het gevolg van politici en een samenleving, die steeds gepolariseerder is. Waarbij men vooral de ander de schuld geeft voor die polarisatie, terwijl de eigen bijdrage minimaal net zo groot is.

Je zou hopen dat deze aanslag het effect zal hebben dat de polarisatie nu weer af gaat nemen, maar ik denk dat deze hoop snel de grond in geboord zal worden. Want besef dat die polarisatie die we in de VS zien, we in veel landen – zoals Nederland – ook zien en ook tussen de landen. Dus ik ben bang dat dit niet het einde is van een proces van geweld, maar een opmaat naar een verdere verheviging.

U heeft zojuist gelezen: 

Volg Maurice de Hond op X | Facebook | LinkedIn | YouTube

Blijf onbeperkt toegang houden tot alles wat Maurice.nl te bieden heeft. Klik hier om lid, abonnee, vriend en bondgenoot te worden.