Steeds meer wordt bekend over het ontbreken van essentiële vaccinatiegegevens in CIMS. Wetgeving lijkt hiervoor zelfs de basis te vormen. Oftewel, de uitkomst van de schijnbaar goede bescherming die het RIVM ons voorhield, is vooral het gevolg van wetgeving, niet van het vaccin zelf. Een artikel van Herman Steigstra.
Lees volledig artikel: Is dit de smoking gun?
Steeds meer wordt er bekend over de onverklaarde oversterfte die we nu al meer dan 3 jaar zien en de mogelijke relatie tot vaccinatie. Op 23 februari 2024 publiceerde het CBS cijfers waar ik al vaak mee aan de slag was gegaan. Deze grafiek lijkt nu de sleutel tot de oplossing te zijn:
Deze grafiek (o.a. gepubliceerd in Welke vaccinatiegraad te gebruiken) is tot stand gekomen door het aandeel gevaccineerden bij het overlijden aan willekeurige oorzaken (ACM) te vergelijken met de totale sterfte per week. Het aandeel gevaccineerde overlijdens wordt gevonden in de CIMS-database. Dit kunnen we vergelijken met de door het RIVM opgegeven vaccinatiegraad.
Opgemerkt moet worden dat deze cijfers zijn gecorrigeerd voor leeftijd. Het vaccineren van een oudere geeft veel meer kans op het voorkomen van overlijden aan een respiratoire ziekte dan het vaccineren van een jongere, die daar zelden aan overlijdt. We spreken dus als het ware over een effectieve vaccinatiegraad. Dus zeg maar omgerekend op het vaccineren van een gemiddeld 80-jarige.
We zien hier een oplopend verschil tussen deze twee cijfers. Een deel van de oorzaak voor dit verschil geeft het RIVM zelf: 7% van de gevaccineerden geeft geen toestemming om hun gegevens op te nemen in CIMS, wel worden deze onder vermelding van alleen het geboortejaar opgeslagen, zodat het toch mogelijk is een vaccinatiegraad te berekenen.
Het is essentieel dat de vaccinatiegraad betrouwbaar en nauwkeurig is, want het is de basis voor het correct kunnen berekenen van de effectiviteit van het vaccin, de VE. Het RIVM heeft op basis van de eigen cijfers al de conclusie getrokken dat het vaccin effectief werkt, zelfs zo goed dat het ook werkzaam is tegen overlijden aan andere oorzaken zoals obesitas, hartfalen of de val van keukentrapjes.
Meester en Jacobs
Ruim een week geleden verscheen het rapport van Meester en Jacobs, waarin veel draait om de betrouwbaarheid van de cijfers. Een van de conclusies was dat de administratie van de vaccinatiegegevens in CIMS onbetrouwbaar is. Als er op microniveau wordt gekeken (dat is dus op persoonsniveau) dan waren er zeer onwaarschijnlijke conclusies. Zo zouden direct na vaccinatie juist de ongevaccineerden 60 maal zo vaak overlijden als de daaraan gekoppelde gevaccineerde en dat is natuurlijk biomedisch onmogelijk. Het had er alle schijn van dat gevaccineerden die kort na vaccinatie overleden, niet als gevaccineerd werden geregistreerd, net zoals dat in het VK gebeurde. Het rapport is zeer voorzichtig in de conclusies, want het sluitend bewijs was er niet.
Wat zegt de Staatscourant?
Op X verscheen op 23 augustus 2024 een bericht van Leon1969, waarin hij melding maakt van een bericht in de Staatscourant van 19 november 2020, genaamd Autorisatiebesluit. Hierin wordt de wijze van levering van persoonsgegevens aan het vaccinatieregister beschreven. Het is een ministerieel besluit, waarin de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties toestemming geeft om dat uit te gaan voeren. Het besluit beschrijft tot in detail welke informatie er onder welke voorwaarden vanuit het BRP (BasisRegistratie Personen) aan het CIMS wordt verstrekt. In dit besluit staat een heel belangrijke passage naar nu blijkt:
De afnemersindicatie [wordt] bij de persoonslijst van deze ingeschrevene geplaatst, indien:…
….op de persoonslijst in de rubriek 18.13.10 “land adres buitenland” de landcode Nederland is opgenomen en de rubriek 06.08.10 “datum overlijden” niet voorkomt…
Oftewel in gewoon Nederlands: als de gevaccineerde op het moment van registratie is overleden, wordt deze koppeling niet meer doorgevoerd. De gevaccineerde staat wel in het vaccinatieregister met alleen het geboortejaar, maar is later niet meer vindbaar door het niet aanvullen van de nodige identificaties. Voor de daaropvolgende statistieken zijn deze gevaccineerde overledenen dus niet gevaccineerd. Een ministerieel besluit ligt daaraan ten grondslag zoals we nu begrijpen.
Leon gaat verder….
De ontbrekende vaccinaties
In een vervolgtweet laat Leon ook officiële cijfers zien, die het gevolg zijn van dit ministeriële besluit. Een momentopname van 13 april 2021:
Hier zien we links de vaccinatiecijfers zoals die in CIMS te vinden zijn. Op 13 april 2021 (een vrij willekeurige datum) telt CIMS dus 2.644.383 gevaccineerden. Een schatting vanuit het Centrum Epidemiologie en Surveillance van Infectieziekten (EPI) komt op 3.228.861 vaccinaties (zij baseren zich op het aantal uitgeleverde ampullen vaccin) en dat zijn er 584.478 meer: een verschil van maar liefst 18%. Oftewel, in het CIMS ontbreekt volgens dit overzicht 18% van de gevaccineerden, naar we aannemen dus ook als gevolg van de keuze om overledenen niet op te nemen in het CIMS. Als er een andere verklaring is, dan zouden wij dat uiteraard heel graag horen van de minister van VWS.
Eigen cijfers
We begonnen dit artikel met een eigen grafiek, waarin we de vaccinatiecijfers van RIVM en CIMS toonden. Maar nu wordt het interessant: sluiten deze cijfers nu aan bij de cijfers zoals die inmiddels in de diverse databases te vinden zijn? We kunnen natuurlijk beginnen met het verschil tussen de RIVM en CIMS-cijfers in één grafiek af te beelden (waarom hebben we dat niet eerder gedaan?) en zien dan het volgende:
De blauwe lijn is het verschil in vaccinatiegraad volgens RIVM en het CIMS (berekend dus m.b.v. de 23 februari cijfers). We zien dat het verschil in 4 weken tijd oploopt tot 18% in mei en 22% op de top in mei. Dit loopt daarna weer af totdat het helemaal verdwenen is in mei 2022. De top van deze curve wordt dus bereikt in mei 2021 en dat begrijpen we nu. Want toen werden er steeds minder eerste prikken gezet en werd met de tweede ronde begonnen. Wie toen direct na de tweede vaccinatie zou overlijden, stond reeds geregistreerd in CIMS en dat bleef zo. De persoonsgegevens bleven gewoon staan, want die waren al bekend, er was geen nieuwe aanvraag nodig.
We zien dus dat de achterstand in registratie zich opbouwt in een maand tijd. Dat lijkt dus de administratieve tijd te zijn waarbinnen een overlijden niet meer gekoppeld wordt aan de vaccinatie. Het verschil ontstond pas in de laatste week van februari 2021. Tot dan leken de persoonsgegevens wel direct gekoppeld te worden aan de vaccinatiegegevens. Wat is er toen gebeurd? Was de software nog niet op orde?
Het verschil daalt uiteindelijk tot 9% eind 2021 en dat is iets boven de door RIVM genoemde 7%. Vanaf de boosterprik daalde het verder tot 3,5%. Dat lijkt op wat het RIVM heeft verklaard: na de booster was de administratie weer op orde. We zien echter dat pas na de herhaalprik in maart 2022 de administratie volledig dekkend werd.
En dan ook maar meteen de hamvraag: vinden wij zelf op basis van de CBS-cijfers hetzelfde percentage ontbrekende vaccinaties in CIMS als de officiële cijfers? Misschien niet helemaal verrassend, maar dat antwoord is gewoon JA. In de tabel van Leon zien we een percentage van 18% op 13 april 2021 en op die datum vinden wij exact datzelfde percentage. Op geheel andere wijze berekend, maar uiteraard wel op basis van dezelfde overleden personen die achter deze cijfers zitten.
Het is duidelijk dat met deze ontbrekende cijfers alle inspanningen om een juist beeld te verkrijgen over de mate van bescherming van de vaccins gedoemd zijn te mislukken. Alle gevaccineerde overlijdens gedurende de eerste 4 weken worden meegeteld bij de ongevaccineerden. Ongeacht of het vaccin gefaald heeft in de bescherming of juist overlijden tot gevolg heeft gehad. Op basis van deze cijfers zullen we het nooit met zekerheid gaan weten. Dit was ook al de conclusie van het eindrapport van Ronald Meester, maar nu hebben we ook betere cijfers om deze conclusie te onderbouwen.
Verwijderen vaccinatiegegevens
In datzelfde Autorisatiebesluit van 19 november 2020 was ook geregeld dat geregistreerde vaccinaties na het overlijden van de gevaccineerde verwijderd zouden worden uit het register. Dit deel was kennelijk vanaf het in gebruik nemen van de registratie kennelijk nog niet geïmplementeerd, want er waren geen aanwijzingen dat overlijdens werden verwijderd, gelukkig. Dat gebeurde pas op 23 mei 2022 zoals Wouter Aukema heeft ontdekt. Toen daalde het aantal gezette eerste vaccinaties opeens van 13.470.992 naar 12.878.538 en daarna daalde het langzaam verder. Er verdwenen dus 592.454 gevaccineerden uit het register. Zie zijn Tweet van 19 maart 2024, waarin deze grafiek is te zien:
Voor het nu bepalen van de effectiviteit van het vaccin heeft dat mogelijk weinig invloed meer, omdat er vrijwel geen overlijdens aan covid-19 meer zijn. Maar het is wel illustratief voor de wijze waarop het RIVM omgaat met onze vaccinatiegegevens. Het nu nog uitvoeren van analyses op basis van de bestaande cijfers geeft nu per definitie foute uitkomsten, nog afgezien van het incompleet zijn van de cijfers voor 23 mei 2022.
Bijzonder te vermelden is ook dat bij besluit van 8 december 2022 het verwijderen van gegevens uit het vaccinatieregister weer uit de wetgeving is verwijderd. Voortschrijdend inzicht heeft toch geleerd dat dit soort verwijderingen niet verstandig is. Maar het kwaad was inmiddels geschied…
Conclusies
Een ministerieel besluit lijkt de basis gevormd te hebben voor de verschillen in vaccinatiestatus volgens het CIMS en de werkelijke vaccinatiestatus. Naast het feit dat dit ook verklaart waarom het CBS tot een veel gunstigere schatting komt voor de VE dan hij in werkelijkheid is, vormt het tegelijk ook een zeer sterke aanwijzing voor het feit dat sterfte een directe relatie heeft gehad met vaccinatie. Immers, de uit het vaccinatiedossier geweerde cijfers, zijn in feite grotendeels de sterfte die direct volgde op de vaccinaties. Niet het bewijs dat vaccinatie de oorzaak was, maar wel direct volgend op de vaccinatie.
