Arme klokkenluiders Nergens is in Nederland de hypocrisie zo groot als op het gebied van klokkenluiders bij de overheid (en dat wil wat zeggen, want er zijn veel gebieden met hypocrisie in Nederland). Het aan de oppervlakte brengen van ernstige misstanden is in de meeste gevallen alleen mogelijk door informatie vanuit personen die werkzaam zijn […]
Lees volledig artikel: Arme klokkenluiders
Arme klokkenluiders
Nergens is in Nederland de hypocrisie zo groot als op het gebied van klokkenluiders bij de overheid (en dat wil wat zeggen, want er zijn veel gebieden met hypocrisie in Nederland).
Het aan de oppervlakte brengen van ernstige misstanden is in de meeste gevallen alleen mogelijk door informatie vanuit personen die werkzaam zijn of waren bij die organisatie. Zij hebben uit de praktijk kennis van die misstanden en weten ook wat er is gedaan om die misstanden onder de pet te houden.
Leidinggevenden (zoals ministers) geven naar buiten toe aan open te staan om van interne misstanden op de hoogte te worden gesteld, zodat men maatregelen kan nemen. Maar in de werkelijkheid zijn ze er helemaal niet blij mee en zeker niet de groep eronder (de hoogste ambtenaren), want zij zijn degenen die operationeel verantwoordelijk waren voor die misstanden en vermoedelijk ook energie hadden besteed om die mistanden naar buiten toe (en misschien ook naar de minister toe) verborgen te houden.
Paria
En men doet er in de praktijk ook alles aan om het klokkenluiden tegen te gaan. Met name door de klokkenluiders tot paria te maken en zowel financieel als strafrechterlijk (met medewerking van justitie) kapot te maken. Ondertussen is er dan wel een klokkenluidersregeling gemaakt, maar die blijkt een wassen neus te zijn.
Vandaag staat weer een duidelijk exemplaar van dit schijnheilige patroon in de krant. Maandag moet een voormalige medewerkster van de Voedsel en Warenautoriteiten (vroegere Keuringsdiens voor Waren) voor de rechter verschijnen wegens schending van het ambtsgeheim. Vandaag vertelde ze ook haar verhaal in het radioprogramma Argos.
In 2007 kreeg ze een intern rapport onder ogen dat vol stond met misstanden bij veetransport en in slachthuizen. Hygiene was slecht, veel dieren stierven onnodig tijdens de transsporten. Dierenartsen werden onder druk gezet vanuit economische belangen. Toen ze het met haar superieuren opnam bleek dat ze er ook van wisten, maar het was politiek niet opportuun.
Ze heeft het rapport toen toegespeeld aan een organisatie en het kwam in het nieuws en er was ook veel ophef in de Tweede Kamer. Er werd een commissie ingesteld. Op basis van de aanbevelingen van die commissie is een en ander fors veranderd. Toezicht is verbeterd, meer dierenartsen zijn aangetrokken, boetes zijn verhoogd.
Rechter
In plaats van een lintje krijgen voor het aan de openbaar maken van een misstand en in aanmerking komen voor de Klokkenluidersregeling staat ze maandag voor de rechter. Tegen die vrouw is namelijk aangifte gedaan door haar hoogste baas van toen, de secretaris-generaal van het Ministerie van Landbouw.
Zo kan deze vrouw aansluiten in de (kleine) rij van klokkenluiders waarvan de leidinggevenden bij de overheid er alles aan doen om hun leven verder kapot te maken (met Fred Spijkers van de zomaar ontploffende mijnen voorop). Zodat geen andere bij de overheid werkzame persoon het in zijn hoofd zal halen om ook misstanden aan de orde te stellen. En zo kan men zelf met de foute praktijken door blijven gaan en naar buiten toe uitstralen dat men goed werk doet en open staat medewerkers om fouten te verbeteren,
U heeft zojuist gelezen: Arme klokkenluiders.
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
