Via een empirisch onderzoek is aangetoond dat als het weer in een bepaalde periode een specifieke luchtvochtigheid had tussen 4,6 en 5,4 g/kg had de verspreiding van het COVID-19 virus veel sneller ging dan als dat niet zo was.
Lees volledig artikel: Luchtvochtigheid vertraagt of versnelt verspreiding virus (bewijs)
Luchtvochtigheid vertraagt of versnelt verspreiding virus (bewijs)
(Dit is een sneak preview van onze uitgebreide paper in voorbereiding)
Op dit moment zijn we met een groep wetenschappers bezig om een paper te maken over de bevindingen van ons onderzoek, naar de relatie tussen het weer en de snelheid van de verspreiding van het COVID-19 virus.
De resultaten zijn echter zo belangwekkend dat ik via deze weg, al een sneak preview geef van onze bevindingen. In 69 regio’s hebben we gezocht naar een cijfermatige relatie tussen het aantal doden ten gevolge van het virus en het weer in de periode daaraan voorafgaand. Hieronder een kort verslag van de uitkomsten.
De input voor de analyse
- Er zijn 69 regio’s genomen: 18 regio’s in Italië, 50 Amerikaanse Staten en Nederland totaal. In totaal betreft dat 403 miljoen inwoners.
- Om regio’s te kunnen vergelijken, zijn we gaan tellen vanaf de dag dat in die regio’s de 10e COVID-19 besmetting werd geregistreerd.
- Per dag namen we het aantal overlijdensgevallen als indicatie van het aantal besmettingen in het gebied van ongeveer 3 weken ervoor. Om toeval per dag uit te sluiten werd per dag het voortschrijdende gemiddelde genomen van 3 dagen. Dat werd gedeeld door het aantal inwoners per regio. Het gaat hier dus om het aantal sterfgevallen per 1 miljoen inwoners.
- Van elke locatie is de weersinformatie per dag opgehaald tussen 1 februari en 31 maart 2020, via het weerstation dat het dichtst lag bij de grootste stad in de regio. Per station werd de temperatuur genomen in Celsius, de relatieve luchtvochtigheid in percentage en de specifieke luchtvochtigheid in gram water per kilo lucht, op een tijdstip dat zo dicht mogelijk lag bij 14 uur.
- Voor iedere regio zijn de onderstaande waarden dagelijks bepaald vanaf 28 dagen tot 8 dagen voorafgaand aan dag 1:
- De gemiddelde temperatuur
- De gemiddelde relatieve luchtvochtigheid
- En de gemiddelde specifieke luchtvochtigheid
- Het aantal dagen dat de temperatuur onder de 0 graden was.
- Het aantal dagen dat de specifieke luchtvochtigheid tussen de 3 en 6 g/kg was.
Deze informatie is geanalyseerd met een Random Forest analyse gevolgd door diverse CHAID-analyses. Dit laatste is een statistische analyse waarbij de interactie tussen variabelen wordt vastgesteld via een boomanalyse. In de analyse is vastgesteld wat de relatie is tussen het gemiddelde sterftecijfer per dag (tellende vanaf de aangegeven dag 1) en 10 weervariabelen (5 met gemiddelden van 3 weken en 5 met gemiddelden van 4 weken).
De resultaten
Er zijn dus twee soorten analyses uitgevoerd:
- Op verschillende dagen na dag 1 is per regio de CHAID-analyse uitgevoerd. Bekeken werd de relatie tussen 10 weervariabelen en het aantal sterfgevallen in de betrokken 69 regio’s.
- Er is gekeken hoeveel dagen het duurde voordat in een regio 0,75 dode per miljoen inwoners werd gehaald.
In principe had ieder van de 10 variabelen(5 met gemiddeldes van 3 weken en 5 met gemiddeldes van 4 weken) een gelijke kans om er via de analyse als de belangrijkste bepalende variabele uit te komen. De praktijk leerde dat de gemiddelde temperatuur in die periode amper een rol speelde. De specifieke luchtvochtigheid was steeds de variabele die eruit kwam als de meest bepalende!
Analyse A. Het gemiddelde aantal doden per miljoen inwoners
Dit is het resultaat van deze CHAID-analyse na 10 dagen. (Die na 15, 20 en 25 dagen kwamen hier goed mee overeen). Dus na 10 dagen was in de 69 gebieden het gemiddeld aantal doden per inwoner 0,37.
De CHAID-analyse gaf aan dat de samenhang met specifieke luchtvochtigheid het sterkst was.
Sluit naadloos aan
Als de specifieke luchtvochtigheid onder de 4,4 g/kg lag in de periode van 3 weken, dan was het gemiddeld aantal doden 0,33. Bij een specifieke luchtvochtigheid tussen 4,4 en 5.7 was het gemiddeld aantal doden 3,71. Bij een specifieke luchtvochtigheid van meer dan 5,7 daalde het aantal doden naar 0,76.
Dat sluit naadloos aan op de bevinding van M.M. Sajadi e.o van 4 maart 2020, dat alle grote uitbraken (zoals in Wuhan, Teheran, Madrid, Bergamo en Seattle), lagen in een zone tussen 30 en 50 Noorderbreedte, met een temperatuur doorgaans tussen 5 en 11 graden en een specifieke luchtvochtigheid tussen 3 en 6 g/kg.
Onderzoek met dieren
Het lijkt ook op dit plaatje uit onderzoek met dieren naar de verspreiding van het influenza virus. Kijk naar de stippellijn. In het midden (dat gelijk staat aan 6 g/kg) is ook bij die experimenten geconstateerd dat de overdracht van het virus dan het kleinst is. Dat komt dus goed overeen met de bevindingen van onze CHAID-analyse.
Analyse B: Hoeveel dagen duurde het tot 1 dode per 1 miljoen inwoners werd bereikt.
Ook deze manier van analyseren levert hetzelfde beeld. De snelheid van het bereiken van dit aantal doden heeft een duidelijke relatie met de specifieke luchtvochtigheid in de 3 weken ervoor.
In de 45 gebieden waar 1 dode per miljoen inwoners werd gehaald, duurde het gemiddeld 12,2 dagen tot dit moment werd bereikt.
Als de specifieke luchtvochtigheid in die 3 weken ervoor gemiddeld onder 4,6 g/kg had gelegen dan duurde het 15,4 dagen. Als die specifieke luchtvochtigheid tussen 4,6 en 5,4 had gelegen dan werden de 1 miljoen doden al in 6,4 dagen bereikt. 2 keer zo snel dus! Bij een specifieke luchtvochtigheid boven de 5,4 duurde het gemiddeld 11 dagen.
Deze resultaten ondersteunen de hypothese dat als de specifieke luchtvochtigheid tussen 4,5 en 5,5, g/kg ligt, de verspreiding van het COVID-19 virus beduidend sneller gaat dan als die specifieke luchtvochtigheid hoger of lager is.
Wat betekent dit voor het beleid?
Bij de strategieën om de verspreiding van het virus te vertragen moet deze informatie een belangrijke rol gaan spelen.
De hoeveelheid water in de lucht kan het beleid om de verspreidingssnelheid te vertragen, dus zowel helpen als tegenwerken. Deze video van de voorzitter van de vereniging van Japanse virologen, laat goed zien wat er binnenshuis door micro-druppels kan gebeuren, namelijk het besmetten van alle aanwezigen in de ruimte.
Zorg dus binnenshuis (zeker ook winkels, kantoren, ziekenhuizen, verzorgingstehuizen en scholen) voor een goede ventilatie en een luchtvochtigheid van 6 a 7 g/kg. Hier is de omrekeningscalculator van relatieve-, naar specifieke luchtvochtigheid.
En pas binnen je intelligente exit strategie je maatregelen aan als het weer buiten “ongunstig” of “gunstig” is. Zoiets als gebeurt met hooikoorts.
(Overigens moet ook zo snel mogelijk onderzoek gedaan worden naar het effect van de luchtvochtigheid buitenshuis. Mijn inschatting is dat het effect van besmetting via micro-druppels buitenshuis miniem is, omdat die druppels dan opstijgen. Maar dat zou proefondervindelijk dienen te worden aangetoond).
Met dank aan Irma Doze (bedrijfsconomie) en Ramona Boes (Applied Mathematics) van No Ties-AnalitiQs.
U heeft zojuist gelezen: Luchtvochtigheid vertraagt of versnelt verspreiding virus (bewijs).
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
Mocht u ons werk ook met een kleine donatie financieel willen ondersteunen klik dan hier.
