Het is inmiddels duidelijk dat het ingrijpen van bestuurders in deze pandemie zeker niet alleen voordelen heeft. Op dit moment overlijden er beduidend meer mensen dan verwacht mag worden op basis van de prognose van het CBS, waarbij de meerderheid van deze sterfte niet door covid-19 is veroorzaakt. De maatregelen zorgen dus voor problemen elders en dat effect zien we terug in de oversterfte.
Een afweging bij het nemen van de maatregelen is het beschermen van de ouderen maar dat gaat ten koste van de jongeren. Dit is een veel grotere groep die minder te vrezen heeft van het virus. We willen ouderen niet discrimineren en triage in de al kapot bezuinigde ziekenhuizen voorkomen.
Moeten we met de kennis van nu nog wel doorgaan met het opleggen van niet op wetenschap gefundeerde maatregelen als we weten dat dit niet onbestraft blijft? Wanneer we kiezen om maatregelen door te voeren, moet worden meegewogen dat er een afweging wordt gemaakt tussen het leven en de dood van verschillende groepen mensen.
Lees volledig artikel: Wie beslist over leven en dood?
Een artikel van Jillis Kriek en Herman Steigstra
Maatregelen verstoren het natuurlijk evenwicht
Toen er vanuit Wuhan berichten naar buiten kwamen over een virus, was de inschatting dat dit een levensbedreigend virus betrof. Men besloot dus om maatregelen tegen het virus te nemen. Begrijpelijk, maar achteraf gezien misschien niet nodig in de mate waarin men het heeft gedaan. Al snel werd het duidelijk dat men de gevaren veel te hoog heeft ingeschat en dat corona inmiddels meer vergelijkbaar is met influenza of andere virussen die tot de griep behoren dan met Ebola. Maar aan de maatregelen die men neemt, is dat niet te zien..
Ons ingrijpen heeft wereldwijd geleid tot grote economische en maatschappelijke gevolgen. Het ligt natuurlijk voor de hand dat we elkaar willen beschermen, maar ons handelen was en is vooral gebaseerd op ongefundeerde angsten. Door in te grijpen in de natuurlijke gang van zaken verstoren we het natuurlijk evenwicht. Dat is voor een korte termijn misschien nog te overzien, maar op de langere termijn kunnen maatregelen, hoe goed bedoeld ook, grote schade aanrichten, ook voor de volksgezondheid.
De onvoorspelbaarheid van een virus
Het natuurlijke evolutionaire verloop van virussen is dat nieuwe varianten vaak minder ziekmakend en meer besmettelijk zijn. Omicron, de nieuwe variant van het Covid-virus, lijkt dit verloop ook te volgen. Doordat ziekere mensen eerder thuisblijven, wordt de kans op overdracht minder en zo zullen de mildere varianten eerder overleven en dominant worden.
Jeroen Pauw legt dit verhaal in een uitzending van Op1 voor aan Hanneke Schuitemaker (minuut 26), de vertegenwoordiger van het Janssen vaccin in Nederland.
Zij beaamt dit proces: MITS we niet ingrijpen anders kan een virus onvoorspelbaar worden. Dit is een fragment uit de aflevering.
Hanneke Schuitemaker van het Janssen-vaccin over de impact van het muterende coronavirus
Menselijke tussenkomst zoals de maatregelen en vaccinaties, vergroten de kans op gevaarlijke mutanten. Virussen proberen te ontsnappen aan de door ons opgelegde restricties en dit gaat wringen. Professor Vanden Bossche heeft hier ook al heel vaak voor gewaarschuwd.
Als we nagaan hoe bepaalde gevaarlijke mutaties van verschillende virussen in het verleden zijn ontstaan en de wereld over zijn gegaan, is dat meestal te herleiden naar mensen met een verzwakt afweersysteem. Omdat deze mensen niet snel herstellen, dragen ze voor een lange tijd het virus met zich mee en dit werkt mutaties in de hand. Hier moeten we rekening mee houden en dit geeft Hanneke Schuitemaker in de uitzending ook aan. Een verzwakt immuunsysteem kan veroorzaakt zijn door ziekte, medicijnen of vaccinaties die de weerbaarheid beïnvloeden. Zo kan een goed bedoelde menselijke tussenkomst door het verstoren van de natuurlijke processen er uiteindelijk voor zorgen dat we gevaarlijke mutanten in de hand werken en grote schade aan de gezondheid toebrengen.
Oversterfte, waarvan de meeste sterfte niet door corona
De interventies die we doorvoeren hebben uiteraard niet alleen invloed op een virus maar ook een enorme impact op ons welzijn, soms met de dood tot gevolg. We kunnen aan de verhoogde sterfte zien dat ons maatregelenpakket om nog nader te verklaren reden, zijn tol begint te eisen.
We weten dat er steeds meer problemen ontstaan door stress, depressiviteit en angststoornissen daaruit volgend veroorzaakt dit ook een toename aan drugs gerelateerde problemen en zelfmoorden. Uiteraard kunnen we ook niet uitsluiten dat vaccinaties zelf een stijging aan beroertes en hartaandoeningen veroorzaken. Hier is meer onderzoek en ook autopsie voor nodig maar dit wordt nauwelijks gedaan.
Daarnaast heeft de uitstel van de zorg, zeker op termijn, grote gevolgen.
Ten koste van deze enorme nevenschade is het ons nog steeds niet gelukt om inmiddels de ouderen wel te beschermen en is de sterfte in de verzorgingsinstellingen gelijk of misschien zelfs wel groter dan vorig jaar. De genomen maatregelen hebben blijkbaar weinig nut gehad.
Volgens een presentatie aan het OMT van prof. Cees Hertogh, werkzaam bij het Amsterdam UMC is het verschil dat ouderen nu niet door corona sterven maar met corona. Zien we dit ook terug in de RIVM verslagen?
“Het risico dat besmette bewoners binnen dertig dagen komen te overlijden is in de huidige golf 22 procent, dat percentage is net zo hoog als tijdens de tweede golf, toen er nog géén vaccins waren.”
Dit moet voor bestuurders ook duidelijk zijn, zodat er weloverwogen keuzes kunnen worden gemaakt alvorens klakkeloos schadelijke restricties te introduceren waarvan het nut nog niet bewezen is.
Zoals uit de grafiek blijkt, is de netto oversterfte (rode lijn, exclusief corona zelf) vanaf april met 6000 personen toegenomen terwijl het totaal aantal overlijdens aan corona maar met 2000 gestegen is. Het dagelijks aantal overlijdens aan corona daalt, omdat het aantal ziekenhuisopnames vanaf december steeds sneller gaat dalen. De oversterfte. daarentegen, steeg steeds sneller zoals in deze grafiek duidelijk te zien is. Deze trend zien we in bijna alle landen met opgelegde restricties.
Wie lopen de grootste risico’s?
Inmiddels is de verhouding compleet uit proportie. Het kiezen tussen een steeds kleinere kans op (ernstig) ziek worden door corona ten opzichte van de steeds grotere kans op ernstige gezondheidsschade door vaccinatie/maatregelen en misschien wel een vaccinatieverplichting wordt met de dag meer discutabel.
Bovenstaande grafiek laat de opnames en sterfte door corona zien in de week van 22 tot 28 november en maakt goed duidelijk hoe de verhoudingen liggen. De grootte van de groene cirkels geeft het aantal ziekenhuisopnames aan voor elke leeftijdscategorie. Verticaal staat het aantal bijbehorende positieve testen voor elke leeftijdsgroep.
Binnen elke groene cirkel staat het aantal overlijdens afgebeeld als een rode cirkel. We zien dat het aandeel overlijdens steeds groter wordt, naarmate de leeftijd toeneemt. Boven de 90 jaar zijn er zelfs meer overlijdens dan ziekenhuisopnames.
De meeste sterfte is boven de gemiddelde levensverwachting (83 jaar) en ziekenhuisopnames onder de 60 jaar veroorzaken geen noemenswaardige druk op de zorg. Omdat de ziekte vooral de ouderen treft en meestal voorkomt in combinatie met onderliggende aandoeningen zoals obesitas, geeft dit het beeld van een “welvaartsziekte”. Een lezenswaardige publicatie is deze: The Coronavirus Attacks Fat Tissue, Scientists Find.
Onze bestuurders beslissen over leven en dood
Als we ons goed realiseren welke nevenschade de maatregelen tot gevolg hebben, maakt dit duidelijk dat er een zware druk op de schouders van de overheid komt te staan. Zij moeten een keuze maken tussen twee kwaden en daarmee beslissen ze over ons leven en dood.
Of het in eerste instantie beter was geweest om dit virus gewoon op zijn natuurlijke beloopt te laten, wellicht met kleine aanpassingen zoals we vroeger bij een griepepidemie ook uitvoerden, zullen we nooit weten.
Helaas is er bij de overheid, die zich daarbij laat adviseren door het OMT, nog niet het bewustzijn gegroeid dat een virale epidemie zich nauwelijks laat sturen en dat alleen opgebouwde natuurlijke immuniteit de epidemie uiteindelijk tot stilstand gaat brengen. Vaccinatie die uitsluitend een tijdelijke immuniteit geeft, kan averechts werken en biedt extra kansen voor gevaarlijke varianten zoals Hanneke Schuitemaker ook bij Op1 heeft bevestigd.
We benaderen dit virus nog steeds als zeer gevaarlijk, iets wat het na onderzoek en nieuwe mutaties al lang niet meer is. Het is noodzakelijk dat we anders naar het virus gaan kijken en de maatregelen herzien. Zeler nu het niet lang zal duren en de veel minder virulentere Omikron-variant neemt de overhand. Voor het behoud van een goede gezondheid van ons allen.
