1. Men wist dat het mes het moordwapen niet was

Leestijd: 5 minuten

1. Men wist dat het mes het moordwapen niet was

Het mes voor de geurproef

In december 2000 werd Ernest Louwes door het hof in Arnhem tot 12 jaar veroordeeld wegens moord op de weduwe Wittenberg, nadat hij eerst door de rechtbank in Zwolle was vrijgesproken.

Een heel belangrijk onderdeel van de veroordeling van Ernest Louwes was een geurproef, die hem verbond aan een mes, dat op ruim 1 kilometer van het huis van het slachtoffer was gevonden en waarvan het OM beweerde dat dit het moordwapen was.

Het OM in Zwolle en Arnhem gaf in het requisitoir o.a. aan:

• Het mes past perfect op de afdruk in bloed van een mes op de blouse. (OvJ, Zwolle)
• Er bleek geen lichaamsmateriaal op te zitten. (OvJ, Zwolle)
• Op blz. 8 van het PV van de Technische Recherche (pagina 49 van het procesdossier) staat dat er opmerkelijke bloedvlekken zijn aangetroffen, nl. in de vorm van een lemmet. De vorm van het inbeslaggenomen mes past bij de vorm van de bloedvlekken die op de blouse zijn aangetroffen. (A.G, Arnhem)

De geurproef werd als bewijs gezien dat het mes het moordwapen en dat Louwes de moordenaar was en hij werd eind 2000 door het Hof in Arnhem tot 12 jaar veroordeeld.

In 2003 heeft de Hoge Raad het mes laten onderzoeken en op basis van de uitkomsten (DNA  gevonden van andere personen dan de weduwe of Louwes) werd vastgesteld dat het mes nooit het moordwapen geweest kon zijn en het vonnis werd vernietigd.

De aanpassingen in het procesdossier

In het procesdossier dat in januari 2000 werd opgemaakt, bevindt zich dus het  Proces Verbaal van de Technische Recherche met daarin het verslag van wat zij aantroffen op de Plaats Delict, de sectie en toen zij een dag later het mes ophaalden van de plek waar die gevonden was. De 28 pagina’s (in het dossier nummer 45 tot en met 59) bevatten foto’s en begeleidende tekst. Het is opgemaakt door de Technische Rechercheurs R. en O. en afgetekend door hun baas H.

Onlangs kregen wij de beschikking over het concept van dit document. Dat was in Word aangemaakt kort na de moord. En het laat een aantal onthutsende verschillen zien met de eindversie, die in het Procesdossier is terechtgekomen!

Gezien de tekst van het concept lijkt het enkele dagen na de moord eind september 1999 geschreven te zijn. De versie voor het Procesdossier lijkt eind december 1999/ januari 2000 geproduceerd te zijn kort voor het proces.

Eerst de tekst uit het Procesdossier:

Op pagina 8 worden twee foto’s van het slachtoffer op de Plaats Delict beschreven.

Daar wordt met name ingegaan op de steekgaten die de rechercheurs zagen en de bloedvlek van een lemmet van een mes. Twee foto’s van het slachtoffer waar haar blouse goed te zien is, staan aan de ene kant en dit is de tekst aan de andere kant:

Als de 28 pagina’s van het oorspronkelijk document van kort na de moord worden vergeleken met het procesdossier van kort voor het proces,  dan zien we dat door het hele rapport kleine tekstuele aanpassingen zijn aangebracht om zinnen beter te laten lopen.  Plus dat op twee plekken informatie is toegevoegd over onderzoek dat bij het Gerechtelijk Laboratorium is aangevraagd en de uitkomst ervan (met als datum 9 november 1999).

Maar op de pagina over de steekgaten in de blouse (pagina 8 van dat Proces Verbaal) zien we niet alleen ook een verzoek aan dat Gerechtelijk Laboratorium te Rijswijk voor nader onderzoek naar de steekgaten, maar ook dat de oorspronkelijke tekst van de Technische Recherche aanzienlijk ingekort is toen dit rapport klaargemaakt werd voor opname in het Proces Dossier in januari 2000.

Hieronder treft u die oorspronkelijke tekst aan, waarbij het zwarte gedeelte wel in het Proces Dossier is opgenomen en het groene gedeelte van de tekst niet[1].

Foto 5 en 6

Opname van de voorzijde van de blouse van het slachtoffer. Wij zagen dat twee steekgaten de vorm hadden zoals hieronder afgebeeld.

Kennelijk is tijdens het steken in de blouse niet direct door de stof van de blouse gestoken, doch is de stof, om het mes geklemd, voor een deel mee het lichaam ingedrongen alvorens het mes door de stof van de blouse is gedrongen.

Verder zagen wij een puntige beschadiging onder het tweede knoopsgat. Op deze plaats is de stof dubbel aan elkaar genaaid. Op die plaats was een bloedvlek zichtbaar in de vorm van een lemmet van een mes.

De stof van de blouse was hier, in de vorm van een lemmet van een mes, besmeurd met bloed. Op deze plek had de stof van de blouse tijdens het steken kennelijk dubbel op elkaar gezeten. Wij stellen vast dat op deze plek wel in de blouse en op het lichaam is ingestoken, doch dat het mes niet geheel door de blouse en niet in het lichaam is gedrongen.

Gelet op de beschadigingen aan de blouse, veroorzaakt door het mes, achten wij het mogelijk dat het mes waarmee het slachtoffer is gestoken geen scherpe punt had i.c. dat het mes een afgebroken of omgebogen punt had.

Verder zagen wij op de blouse, net onder het derde knoopsgat en net boven de boord van de broek, een aantal bloedvlekken.

Twee van deze vlekken, bevonden zich in spiegelbeeld boven elkaar en hadden de vorm van het lemmet van een mes.

Gezien de vorm van deze bloedvlekken stellen wij vast dat op deze plek het bebloede mes aan de blouse van het slachtoffer is afgeveegd.

Bij meting stelden wij vast dat de breedte van het bloedspoor, veroorzaakt door het aan de blouse afgeveegde lemmet, ongeveer 2 cm bedroeg.

De groene tekst is dus tekst die door R. en O. NIET is opgenomen in de versie van dit PV, die in het procesdossier van januari 2000 is opgenomen.

Op het moment van definitief opmaken van het procesdossier was het zo dat in dat procesdossier en het requisitoir het OM wilde aantonen dat het mes het moordwapen was en Louwes dat mes in zijn bezit had gehad.

En dan valt op dat als de groene tekst wordt bekeken t.a.v. deze doelstelling:

1. Dat in de groene tekst beschreven wordt dat het mes een afgebroken of omgebogen punt gehad moet hebben.
2. Dat de breedte van het bloedspoor, veroorzaakt door het aan de blouse afgeveegde lemmet, ongeveer 2 cm bedroeg.

Dit is een foto van de afdruk in bloed van het mes op de blouse.

Dit is de foto van het mes P1, dat aan Louwes werd gekoppeld via de geurproef:

1. Dit mes heeft geen afgebroken of omgebogen punt, terwijl in de groene tekst dat wel stond.
2. Het mes is op 10 centimeter diep (dat was in de rapportage van de patholoog-anatoom de diepte van de steekwonden) 2,6 centimeter breed. In de groene tekst staat dat de breedte van het spoor in bloed van het mes 2 cm was. Dus smaller dan de breedte van dit mes. (De witte horizontale lijn op het mes is de breedte van 2 cm.)

Het concept PV was gemaakt ruim voordat de geurproef heeft plaatsgevonden. De definitieve versie ruim nadat de geurproef heeft plaatsgevonden!

Men wist dat het mes niet het moordwapen kon zijn!

Het verschil tussen deze twee versies maken twee zaken duidelijk:

1. De Technische Recherche wist dat het gevonden mes niet bij de sporen op de blouse paste, zoals zij het hadden aangetroffen op de Plaats Delict.
2. De Technische Recherche heeft dit Proces-Verbaal aangepast. Daardoor werden de rechters en de verdediging de mogelijkheid ontnomen om te constateren dat deze Technische Recherche zelf waarnemingen op de Plaats Delict had gedaan waaruit blijkt dat het bewuste mes het moordwapen niet geweest kan zijn.

Met deze verandering van het Proces Dossier is de Technische Recherche direct verantwoordelijk voor de onterechte veroordeling van Ernest Louwes op basis van het gevonden mes en de geurproef in 2000!

(Terwijl we inmiddels ook weten dat de groep hondenbegeleiders die de geurproef in 1999 uitvoerden in 2007 zijn veroordeeld wegens fraude bij geurproeven).

U heeft zojuist gelezen: Men wist dat het mes het moordwapen niet was.

Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.