Podcast Deventer Moordzaak met onderliggende stukken Als antwoord op de Podcast “De Deventer Mediazaak” is door Pim van Galen een uitgebreide podcast gemaakt met als titel “Maurice de Hond, de Schoft van de Deventer Moordzaak”. Per aflevering treft u ook de stukken aan, waarnaar in de podcast wordt gerefereerd. De complete podcast en de stukken […]
Lees volledig artikel: Podcast Deventer Moordzaak met onderliggende stukken
Podcast Deventer Moordzaak met onderliggende stukken
Als antwoord op de Podcast “De Deventer Mediazaak” is door Pim van Galen een uitgebreide podcast gemaakt met als titel “Maurice de Hond, de Schoft van de Deventer Moordzaak”.
Per aflevering treft u ook de stukken aan, waarnaar in de podcast wordt gerefereerd.
De complete podcast en de stukken treft u hier aan.
Dit is de samenvatting van de afleveringen van de podcast en de links ernaar toe:
AFLEVERING 0: PROLOOG
Als naar de podcast de Deventer Mediazaak geluisterd wordt, is er maar één conclusie mogelijk: “Ernest Louwes is schuldig, Michaël de Jong heeft er niets te maken en Maurice de Hond heeft het leven van De Jong verwoest, kortom: Maurice de Hond is een schoft”.
Maar heeft de Deventer Mediazaak wel een afgewogen beeld gegeven van wat er bij deze moordzaak is gebeurd en van het optreden van de verschillende hoofdrolspelers? Of heeft de podcastmaker zich schuldig gemaakt aan datgene waarvan ze De Hond beschuldigt: een ernstige vorm van framing? En dan framing in de zin van het weglaten van cruciale informatie en het laten verstrekken van onjuiste informatie door een aantal sleutelfiguren in de podcast zelf.
Maurice zal de kritische vragen van Pim, die gerezen zijn naar aanleiding van die podcast, op een systematische manier beantwoorden, steeds onderbouwd met belangrijke stukken uit het dossier. Op de website zal die informatie ook beschikbaar zijn voor de bezoekers. Alles onder het motto: “Oordeel Zelf”.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 1: DE FATALE GEURPROEF
De veroordeling van Louwes in 2000 was met name gebaseerd op een positieve geurproef van de geur van Louwes op een mes, dat op ruim 1 kilometer afstand was gevonden.
Uit het dossier is op te maken dat de geurproef positief was uitgevallen door fraude van de betrokken hondenbegeleiders. Daarnaast maakt het dossier duidelijk in welke bochten het onderzoeksteam zich wrong om het mes aan de moord te koppelen. Terwijl er veel zaken waren die het uiterst ongeloofwaardig maakten dat dit mes écht het moordwapen was en de dader het op die plek achter gelaten zou hebben. Nog los van het feit dat het NFI eenvoudig had kunnen vaststellen dat de breedte van het mes te groot was voor de gaten in de blouse van de weduwe.
Toch leidden dit mes en de geurproef tot een veroordeling van 12 jaar.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 2: WEL/NIET KOMEN OPDAGEN BIJ HET AVONDETEN.
Louwes’ alibi dat hij om 21 uur thuiskwam wordt twee maanden na dato niet bevestigd door zijn vrouw. Die baseert dat op een onduidelijke aantekening in de huisagenda.
Maar de agenda van Louwes, die wordt bevestigd door de klanten die hij die dag had bezocht, maakte het voor hem onmogelijk rond het avondeten thuis in Lelystad te zijn geweest. Toch beweert het OM dat hij wel thuis geweest kon zijn, zich beroepend op een getuige uit Amersfoort, die drie verschillende tijdstippen had gezegd, waarop Louwes langs was geweest. Daarbij koos het OM voor het tijdstip van 17.00 uur. De getuige die met grote stelligheid beweerde dat Louwes toen bij hem in Lelystad was, werd daarbij genegeerd.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 3: DE SLEUTELROL VAN EEN HUISHOUDSTER EN EEN GRAFRECHTENDOCUMENT
Was Louwes nu wel of niet ’s morgens kort bij de weduwe geweest voordat ze naar de huisarts ging? De huishoudster gaf aanvankelijk aan dat hij niet geweest was. Maar toen zij in tweede instantie toch vertelde dat hij die ochtend wel geweest was, benoemde het OM dat als ongeloofwaardig.
Daarbij zorgde een fout van de politie rondom het grafrechtendocument dat Louwes bij de weduwe had opgehaald, voor grote verwarring, die nadelig uitgelegd werd voor Louwes.
Dat de weduwe ’s morgens een rode jurk aan had gehad in plaats van een blouse, zoals Louwes in 2002 schriftelijk had aangegeven, wordt weersproken door de huishoudster, die kort na de moord aan had gegeven dat de weduwe wel een blouse aan had gehad die ochtend.
De vingerafdrukken die van Louwes gevonden waren in het huis, duiden op een mogelijk crimineel verleden van hem. Mede op basis van een getuige wordt duidelijk dat hij geen crimineel verleden had, maar juist een klant had geholpen door een stuk te verstrekken, waaruit bleek dat die klant door zijn werkgever financieel ernstig was benadeeld. Omdat zijn werkgever aangifte had gedaan was hij door de politie opgepakt wegens “bedrijfsspionage”, vingerafdrukken werden genomen, maar dezelfde dag werd hij vrijgelaten.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 4: FANTASIEËN OVER DE A28
Louwes zou gelogen hebben over de plek waarvandaan hij het laatste telefoongesprek had gevoerd. Dat was volgens OM en rechters in Deventer en niet vanaf de A28. Het is één van de twee belangrijke componenten van de veroordeling van Louwes. Maar door de bijzondere atmosferische omstandigheden die avond was het goed mogelijk op langere afstand een telefoongesprek te voeren. Een zendamateur, die op basis van zijn eigen ervaring die avond de politie daarvan op de hoogte stelde, werd afgeblaft.
De file die Louwes om 20 uur meldt waar hij in gestaan had bij Harderwijk, wordt door deskundigen als Prof. Derksen als een hard bewijs gezien dat hij inderdaad op de A28 was en dus niet rond 20:36 uur in Deventer.
Ook dat het bedrag van 1750 is gevonden op een briefje bij de telefoon van de weduwe, is een ondersteuning van het verhaal van Louwes dat hij vanaf de A28 belde om dit bedrag door te geven.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 5: SCHULD DOOR DNA
De DNA sporen op de blouse van de weduwe zijn een belangrijke component geweest bij de veroordeling van Louwes. Maar tussen het onderzoek in december 2003 en het vinden van de vermoorde weduwe ruim 4 jaar eerder zijn er veel handelingen met de blouse verricht, die niet conform de voorschriften waren. Mede daardoor zijn er diverse “nieuwe” bloedvlekken op de blouse gekomen nadat het lichaam al van de Plaats Delict was verwijderd. Daarom is er in 2003 geen zekerheid meer wanneer en hoe het gevonden DNA toen op de blouse terecht is gekomen. Juist omdat de locaties van de gevonden sporen zo een belangrijke rol hebben gespeeld bij het bepalen of die sporen er al dan niet ’s avonds op waren gekomen.
Daarnaast worden door Eikelenboom van het NFI en journalist Bas Haan inmiddels de gevonden DNA sporen zwaar overdreven. De Amerikaanse DNA-deskundige Prof. Krane geeft aan dat op basis van het gevonden DNA geen conclusies kunnen worden getrokken voor de schuld of onschuld van Ernest Louwes.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 6: CSI OP DE ZWOLSEWEG
Op de Plaats Delict zijn door het onderzoeksteam belangrijke aanwijzingen niet onderkend of genegeerd. Docenten van de Politieacademie onderkenden het belang ervan wel. Nadat de weduwe in de gang was gewurgd, is ze door de dader versleept naar de woonkamer en onder het schilderij van haar man plaatste de dader vijf keer op van tevoren bepaalde wijze een mes in haar hart.
Een braadslee met kostbaarheden stond open en bloot op de vloer en niet op de geheime plek op de zolder. Het antwoordapparaat miste vele telefoongesprekken. Er was een geopende wijnfles. Er waren vleeswaren die avond opgegeten. Een vreemd anoniem briefje lag in de tuin. En dichtbij het huis werd een enge man gezien, waar geen nader onderzoek naar gedaan werd.
Juist het verslepen van het lijkt en het geplaatst steken in het hart onder het schilderij van haar man zijn volgens ervaren rechercheurs een belangrijke aanwijzing wat de dader bezielde. Maar omdat dit alles niet paste bij de dader Louwes werd ook dit genegeerd.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 7: VRAGEN ROND MICHAËL DE JONG
De eerste vier weken was het onderzoek gericht op Michaël de Jong. Veel vragen zijn onbeantwoord nadat Louwes als verdachte in beeld gekomen is. Zoals: hoe kan het dat De Jong en zijn vriendin vijf dagen na dato vertelden dat ze samen thuis waren, terwijl ze later iets anders zeiden? Hoe kan het dat de Officier van Justitie de rechter voorhield dat De Jong een alibi had, terwijl dat niet het geval was?
Hoe kan het dat De Jong drie dagen na dato verklaart dat hij een magneetstrip in een messenwinkel had gekocht, terwijl hij in 2006 verklaart dat het een (Global-)mes was geweest?
Hoe zit het met het vrijwel wekelijks krijgen van geld van de weduwe door De Jong, zoals twee getuigen los van elkaar verklaren?
En wat wordt er gedaan met de verklaringen van een aantal schriftkundigen dat de vriendin van De Jong de twee anonieme briefjes heeft geschreven, die het onderzoeksteam blijkbaar aan onbekende derden wilde koppelen?
En is het niet heel opvallend dat een teamleider die in 2007 gevraagd wordt naar wat er gebeurd is toen men van De Jong overging naar Louwes, vervolgens zegt dat hij toen drie weken met vakantie was, terwijl dat vanuit het dossier aantoonbaar niet het geval was?
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 8: DE FRAMING VAN DE DEVENTER MEDIAZAAK
De wijze waarop journalist Bas Haan omschrijft hoe overtuigend het DNA-bewijs tegen Louwes is, past totaal niet bij het dossier uit 2003. Het is alsof een tweedehands autoverkoper een nieuwe auto aanprijst. En ook degene die bij het NFI eindverantwoordelijk was voor Louwes’ veroordeling doet hetzelfde.
Maar als je, mede daardoor, denkt dat Louwes het echt gedaan heeft, dan kom je op basis van die podcast snel tot de conclusie dat De Hond zich schofterig heeft gedragen ten opzichte van De Jong.
Maar hoe afgewogen was het beeld dat die podcastmaakster de luisteraar gaf? Terwijl ze uren met De Hond had gesproken en ook lang met Prof. Derksen die een boek heeft geschreven over de onschuld van Louwes, hoorden de luisteraars in de podcast daar opvallend weinig van terug.
Alles wat De Jong zei wordt zonder enige filtering doorgegeven aan de luisteraar alsof dit ook allemaal echt gebeurd was en hem direct of indirect door De Hond was aangedaan. Maar uit verklaringen van personen die lang met De Jong zijn omgegaan, blijkt dat hij zich veel gevaren inbeeldt, die er niet echt zijn. Zo slaapt hij met een mes onder zijn kussen en een vuurwapen naast zijn bed. En ook geven ze aan dat hij het met de waarheid regelmatig niet zo nauw neemt.
Cash
Terwijl ook de podcastmaker dit moet hebben geweten, doet ze daar in haar podcast niets mee en laat ze De Jong zelfs met een voorbeeld komen over Louwes die geld cash had gekregen van de weduwe. Dit is niet alleen niet in lijn met zijn verklaringen in 1999, maar het was ook nooit eerder door hem verteld.
Ook neemt ze van het echtpaar Waisvisz alleen datgene mee in haar verhaal, wat Louwes belast, maar laat ze niet horen dat het echtpaar er nog steeds van overtuigd is dat de vriendin van De Jong het anonieme briefje had geschreven dat door de politie was gevonden toen ze ook het lijk vonden.
Aan het eind van deze aflevering blikt De Hond terug op zijn insteek sinds 2006 en zijn optreden toen en nu.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 9: LOUWES’ EIGEN VERHAAL
Louwes vertelt zijn verhaal. Op basis van de vorige afleveringen kan de luisteraar zelf proberen vast te stellen of hier een koelbloedige moordenaar spreekt, die een gruwelijke moord gepleegd heeft, of een onschuldige fiscaal adviseur die 12 jaar vast zat voor een moord die hij niet gepleegd heeft.
Klik hier voor deze aflevering.
AFLEVERING 10: EPILOOG MET PROF. TON DERKSEN
In deze epiloog spreekt Maurice de Hond met Prof. Derksen over de rechtspraak in Nederland in het algemeen en de rechtspraak bij deze moordzaak in het bijzonder.
Klik hier voor deze aflevering.
U heeft zojuist gelezen: Podcast Deventer Moordzaak met onderliggende stukken.
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
Blijf onze site steunen met af en toe een kleine donatie. Klik hier.
