Wilt u ons werk financieel ondersteunen? Word dan lid

De laatste updates in uw mail!

U hoeft niets te missen. leder weekend krijgt u de hoogtepunten van Maurice van afgelopen week in uw mail. Met opmerkelijke artikelen, meer achtergrond en toelichtingen.

Nederland: model-dictatuur (2)

Nederland: een model-dictatuur - 15939
Samenvatting van het artikel

Een recent officieel Engels rapport laat zien dat de onderbouwing van het succes van de genomen maatregelen tijdens Covid-19 zwak is. En het laat ook zien hoezeer we gevangen zitten in modellen, die gebruikt worden om maatregelen op allerlei terreinen te nemen, zonder dat ze een goede afspiegeling zijn van de werkelijkheid.

Lees volledig artikel: Nederland: model-dictatuur (2)

Leestijd: 4 minuten

Nederland: model-dictatuur (2)

Rapport over effectiviteit van de maatregelen

Woensdag verscheen er een rapport van de officiële Engelse instantie op het terrein van de gezondheid (UKHSA) over de effectiviteit van de genomen niet-pharmaceutische maatregelen (NPI’s)  om Covid-19 te bestrijden. De conclusie van het rapport is dat het bewijs van de werkzaamheid van deze maatregelen (zoals Lockdowns) in Engeland zwak is.

In dit artikel volgt zo direct een overzicht van dat rapport, maar in de kern laat dit rapport zien waar ik me al vele keren – met afschuw – tegen heb verzet bij het RIVM, OMT en aanpalende deskundigen. Men werkte vanuit een model om aan te geven hoe zwaar de druk zou worden op de zorg als er niet bepaalde maatregelen werden genomen. Dan werden die maatregelen genomen en de druk op de zorg nam sterk af, waarna men dat toeschreef aan de maatregelen.

Voor iemand zoals ik, die college heeft gegeven in statistiek en methoden en techniek van onderzoek, hoorde ik uitspraken van Van Dissel cs., die mij letterlijk pijn in de buik verzorgden. Zowel op basis van simpele logica als data-analyse als vergelijkingen met andere landen, waren dat uitspraken, die een wetenschapper van enige statuur niet had mogen doen. En hij kon het ook doen zonder dat hem door de media of andere wetenschappers een strobreed in de weg werd gelegd.

Alvorens de bespreking van dat Engelse rapport kom ik met twee voorbeelden hoe het model ons de baas werd. Helaas is dat niet uniek voor Covid-19, maar zien we op allerlei maatschappelijke onderwerpen modellen een cruciale rol spelen.

Hoe een model het denken overneemt

De volgende twee voorbeelden, die ik al eerder op deze site besproken heb, laten zien hoe bij het RIVM/OMT en andere deskundigen het model de baas werd.

A. De 35.000 bespaarde IC-opnames in het voorjaar van 2020

Eind juni 2020 meldde Van Dissel aan de Tweede Kamer dat de maatregelen die in Nederland genomen waren 35.000 IC-opnames hadden bespaard. Dat hield in gemiddeld 400 IC-opnames tussen eind maart en eind juni 2020.

Hoe kwam Van Dissel tot dit cijfer? Het model van het RIVM had aangegeven dat er tot eind juni circa 38.000 IC-opnames wegens Covid-19 zouden komen als Nederland geen ingrijpende maatregelen nam, zoals die half maart 2020 werden genomen. Er waren uiteindelijk 3.000 IC-opnames geweest, dus Van Dissel concludeerde dat er dus DANKZIJ DE MAATREGELEN 35.000 IC-opnames waren bespaard.

Als je het model beschouwt als de perfecte weergave van de werkelijkheid, dan kan je zo redeneren. Maar, wat ik in mei 2020 al had vastgesteld, bij het model van het RIVM hielden ze geen rekening met het seizoenseffect van Covid-19. Net zoals bij de griep werd de kans op besmetting in de lente en zomer veel en veel kleiner.

“De maatregelen werkten, omdat wij dat zeggen!” - 64580

Seizoenseffect

Het overgrote deel van de dalingen van de infecties en ziekenhuisopnames in het voorjaar 2020 kwam op conto van dit seizoenseffect. Maar ja, in het model was daar toen geen rekening mee gehouden en daarom verklaarde Van Dissel eind juni 2020 bij de Tweede Kamer “dat de maatregelen meer dan 35.000 IC-opnames hadden bespaard”.

(Ondanks dat de bepalende factor van het seizoenseffect in de zomer van 2020 al zeker was, zijn de modellen van het RIVM, inclusief het model dat leidde tot de Omicron-Lockdown van Kerst 2021, voortdurend – zonder enige kritiek – als leidraad gebruikt bij alle maatregelen die genomen werden).

B. Het ontkennen van Aerosolen

Een andere vergelijkbare enorme uitglijder van Van Dissel vond plaats in augustus 2020. In de technische briefing bij de Tweede Kamer werd van Dissel bevraagd over het feit dat steeds meer wereldwijd werd onderkend dat het virus zich vooral door de lucht verspreidde.

De reactie van Van Dissel verdient een ereplaats in een eerstejaars studieboek over logica als voorbeeld van welke enorme fouten je kunt maken.

Van Dissel zei: “Wij hebben bij ons model helemaal geen rekening gehouden met de verspreiding door de lucht en desondanks zijn de besmettingscijfers enorm gedaald”.  Waarmee hij impliceerde dat aersolen dus geen impact hebben op het ontstaan van infecties.

Ook hier liet Van Dissel zien dat hij blijkbaar niet meer logisch kan denken en alleen maar dacht dat het model de exacte representatie was van de werkelijkheid.

Hoewel Van Dissel geen rekening had gehouden met de aerosolen, was het niet zo dat de aerosolen DUS geen effect hadden op de cijfers:

  1. Door het warmere weer tijdens lente en zomer (waardoor de lucht veel meer water bevat) kunnen de aerosolen veel minder lang in de lucht blijven hangen.
  2. De maatregelen die genomen werden, zoals het verbieden van bijeenkomsten, zorgden er ook voor dat er veel minder momenten waren dat “aerosolen konden toeslaan”.

Dus de uitspraak van Van Dissel dat de maatregelen hadden gewerkt zonder dat hij rekening had gehouden met aerosolen is van het niveau van de banaan in het oor van Ernie (van Sesam Straat). Die diende om krokodillen te verdrijven. En op de opmerking van Bert “maar er zijn hier geen krokodillen” reageerde Bert met “zie je wel dat die banaan werkt”.

Het bewijs van “het succes van de genomen maatregelen”  werd eigenlijk alleen maar onderbouwd vanuit het model zelf. Daarbij het feit negerend dat het model diverse componenten niet meenam en dus eigenlijk een cirkelredenering oplevert als dat gebruikt wordt als bewijs voor het succes van de maatregelen.

Het Engelse rapport over de maatregelen

Niet voor niets is drie jaar na dato in Nederland nog niet gestart met een echte evaluatie, omdat een hard bewijs van het effect van de maatregelen niet geleverd kan worden (wel van de nadelige effecten van de maatregelen trouwens). Maar wel zijn de meeste maatregelen in een gereedschapskist opgenomen voor de nieuwe wet op publieke gezondheid (WPG).

Hieronder de vertaling van de beschrijving van het Engelse rapport van de officiele gezondheidsinstantie in Engeland door de wetenschapper Kevin Bardosh. Zijn originele artikel treft u hier aan.

“Regeringsrapport: geen goed bewijs dat lockdown heeft gewerkt

De Britse Health Security Agency concludeerde dat het bewijsmateriaal rond NPI’s zwak is

Woensdag bracht de Britse Health Security Agency stilletjes een rapport uit waaruit bleek dat de wetenschappelijke basis voor de effectiviteit van niet-farmaceutische interventies (NPI’s) op de overdracht van Covid zwak was. Deze omvatten maatregelen als lockdown, de ‘regel van 6’, testen en isolatie, gezichtsbedekking, grensbeperkingen en meer.

Het rapport identificeerde 151 onderzoeken die in Groot-Brittannië waren uitgevoerd. Twee derde van dat geïdentificeerde bewijsmateriaal was gebaseerd op modelstudies, en er waren slechts twee gerandomiseerde controlestudies opgenomen. Studies gericht op maatregelen om besmettelijke mensen te identificeren of te isoleren of het aantal menselijke contacten te verminderen, waren het talrijkst. Slechts negen onderzoeken richtten zich op maatregelen om de meest kwetsbaren te beschermen.
Het rapport concludeerde dat “er een gebrek is aan sterk bewijs over de effectiviteit van NPI’s om de overdracht van COVID-19 te verminderen”: Citaat uit het rapport:
De hoeveelheid bewijsmateriaal dat beschikbaar is over de effectiviteit van NPI’s in Groot-Brittannië levert zwak bewijs op het gebied van de onderzoeksopzet, aangezien het voornamelijk gebaseerd is op modelleringsstudies, ecologische studies, studies met gemengde methoden en kwalitatieve studies. 
In het rapport wordt gewezen op de vele uitdagingen bij het evalueren van de effectiviteit van NPI’s, waardoor de huidige wetenschappelijke basis vatbaar is voor verwarring en vooringenomenheid. Een letterlijk citaat is:

In de meeste gevallen zou [de huidige NPI-effectiviteit] worden beoordeeld als lage of zeer lage zekerheid in het GRADE-kader (Grading of Recommendations, Assessment, Development, and Evaluations) en causale gevolgtrekkingen uitsluiten.

 
Dit omvat de manier waarop NPI’s werden geïmplementeerd, de mate van naleving en naleving, bredere gedragsveranderingen, de moeilijkheden bij het isoleren van één NPI uit een reeks (of ‘pakket’) maatregelen, eindpuntmetingen, slechte onderzoeksontwerpen en onderzoekskwaliteit, en ethische overwegingen. Vervolgens werd in het rapport een versterking van het evaluatieonderzoek voor NPI-interventies in de toekomst aanbevolen.

Voorbereiding

Het rapport maakt deel uit van de voortdurende inspanningen van de UKHSA en andere overheidsdepartementen om de stand van de kennis over de effectiviteit van NPI’s te verwerken ter voorbereiding op de volgende pandemie. Maar net als bij een recent Royal Society Report hebben de huidige analyses zich nog niet gericht op de bredere sociale, economische, psychologische en politieke impact van NPI’s.

Het rapport vermeldt niet dat onderzoek op het gebied van de volksgezondheid in principe de impact van specifieke interventies op een virus moet afwegen tegen de volledige maatschappelijke impact ervan, inclusief de sociale schade en onbedoelde gevolgen ervan. 

Deze kortzichtige definitie van ‘effectiviteit’ blijft een intelligente en holistische beoordeling belemmeren van de vraag of NPI’s, alles gezegd en gedaan, echt de beste van vele slechte opties waren.

Het besluit om de lockdown in te voeren en het pandemonium van regels dat tijdens de crisis op het Britse publiek werd losgelaten, waren uiteindelijk politieke beslissingen. Epidemiologische onderzoeken naar de ‘effectiviteit’ van Covid kunnen ons slechts zo ver brengen in het begrijpen van de Covid-jaren en welke beslissingen in de toekomst moeten worden genomen.

Gelukkig opent het Britse Covid-onderzoek volgende week zijn tweede negen weken durende onderzoek (Module 2 ), gericht op besluitvorming en politiek bestuur. In dit opzicht ben ik er zeker van dat we meer zullen leren over de ‘effectiviteit’ van onze hedendaagse Britse regering.”
 

Model-dictatuur

Het is een schande dat het model van het RIVM over Covid-19 en de interpretaties van Van Dissel cs. twee jaar lang onze samenleving hebben bepaald (en op slot gezet). En dat men vervolgens niet op een objectieve wetenschappelijke wijze dit geheel wil evalueren. Daarbij is het niet het enige model wat een cruciale rol speelt bij ingrijpende – en kostbare – maatregelen die genomen worden. Niet voor niets noemde ik Nederland in 2021 een “model-dictatuur”.

Maar weinig heeft men geleerd. Of moet ik zeggen: “heeft men willen leren”. Want het is zo makkelijk voor politici en deskundigen om achter een model weg te duiken, zonder dat men transparant is over het model en bereid is om in het openbaar discussie te voeren over de aannames en de componenten waar geen rekening mee is gehouden.

U heeft zojuist gelezen: Nederland: model-dictatuur (2).

Volg Maurice de Hond op X | Facebook | LinkedIn | YouTube.

Deze website opereert dankzij de financiële steun van de bezoekers en kent geen paywall of adverteerder. Klik hier als u een (kleine) donatie wilt geven. Onze dank is groot.

Deel dit artikel: Twitter Facebook Linkedin WhatsApp
REACTIES
Reageer hier, maar met respect.

We verwelkomen respectvolle en relevante opmerkingen. Off-topic commentaren worden verwijderd. Als je illegale dingen doet, zullen we het verbieden.

 
De niet gestelde vragen aan Van Dissel - 87372
De polarisatie neemt steeds verder toe - 87257