Er is onlangs een audit geweest van internationale experts van het RIVM-model. Dan is goed te zien hoe groot de onwil is om vast te stellen waar het allemaal mis is gegaan bij dit model en de maatregelen die men op basis daarvan nam.
Lees volledig artikel: De hulpjes van het RIVM’s model van Frankenstein
De hulpjes van het RIVM’s model van Frankenstein
De externe beoordeling van het RIVM-model
In het vorige artikel ging ik dieper in op de slechte kwaliteit van het RIVM-model, dat zo leidend was bij de maatregelen, die genomen werden tijdens de Coronacrisis. Zowel tijdens die crisis en erna is er veel kritiek geweest op hoe weinig transparant het RIVM is geweest t.a.v. de opzet en werking van het model. En zeker ook hoe die gebruikt werd. Zo werden bij de scenario’s ook niet aangegeven hoe groot (of beter hoe klein) de kansen waren op het geschetste scenario.
Toen ik het artikel las over deze audit en de reactie van het RIVM las, viel ik van mijn stoel.
Op LinkedIn las ik de reactie van Prof. Meester, een specialist op het vlak van het terrein van modellen. Met zijn toestemming neem ik zijn reactie over:
De reactie van Prof. Meester
“Eerst de adviezen uit het rapport (de term DAM staat voor “Data Analytics and Modelling”):
- Versterk de structurele capaciteit van de DAM-teams van het RIVM.
- Geef prioriteit aan de training van nieuwe experts op het gebied van infectieziekten binnen het DAM-team.
- Verbeter structureel de toegang tot alle gegevensstromen.
- Verbeter de transparantie en communicatie.
- Richt een nationaal netwerk op van samenwerkende instellingen.
- Versterk de inspanningen om gedragsgegevens en de bredere maatschappelijke impact van pandemieën op te nemen in het werk van DAM.
- Versterk de interne samenwerking tussen de afdelingen van het RIVM.
- Zorg voor duurzame financiering voor het werk van het RIVM op het gebied van infectieziekten binnen DAM.
Dit zijn adviezen die voornamelijk gaan over meer geld, meer data en meer mensen. Binnen de context van het RIVM zal niemand daar tegen zijn, en daarmee zijn deze adviezen ook tamelijk overbodig.
Nergens, echt nergens, wordt in het document ook maar iets gezegd over de vraag of de samenleving aan deze modellering eigenlijk wel behoefte had, en of ze echt nuttig is geweest. Er staat wel dat de modellen beslissingen “mogelijk maakten”, en ook nog dat de RIVM modelleurs hun “onzekerheden over de uitkomsten publiceerden.” Waar die onzekerheden vandaan kwamen, en hoe we die moesten interpreteren – dat lezen we allemaal niet.
Een aantal opmerkingen zijn eigenlijk lachwekkend – of beschamend, het is maar hoe je het bekijkt: “Het RIVM heeft aanzienlijke inspanningen geleverd om gegevens en modelbroncodes zo openlijk mogelijk te delen.”Het staat er echt (op bladzijde 19).
Het is overigens het enige punt waarop de audit commissie enige kritiek lijkt te hebben: “Volgens de auditcommissie had bij voorkeur al tijdens de eerste golf van de pandemie een gedetailleerde beschrijving van de modellen beschikbaar moeten zijn en sindsdien moeten worden bijgewerkt (bijvoorbeeld voor varianten en vaccinatie), waarbij nieuwe parameterwaarden regelmatig beschikbaar zijn”. Om daar direct aan toe te voegen dat dit eigenlijk ook wel teveel gevraagd zou zijn en dat het RIVM er ook niets aan kan doen dat er kennelijk geen standaard methodes zijn voor het delen van modellen en software. Tja.
Ik geloof niet dat iemand iets opschiet met deze audit, omdat de werkelijke vragen niet worden geadresseerd: wat hebben we eigenlijk geleerd van de modellen dat we er niet zelf ingestopt hebben? En het feit dat de commissie lovend spreekt over het “mogelijk maken van beslissingen” op basis van de modellen, doet vermoeden dat ze nog steeds niet begrijpt wat modellen wel en niet kunnen: modellen zijn hooguit nuttig aan het begin van een gesprek, en niet aan het eind. Dit bespreken Dr. Marc Jacobs en ik uitgebreid in ons boek:
Tot zover de reactie van Prof. Meester.
Lachwekkend
Waar Prof. Meester op een beschaafde wijze zijn kritiek omschrijft, wil ik wel wat hardere beoordelingen uiten. Het gaat daarbij over de transparantie van het model en de wijze waarop het de werkelijkheid goed beschreef en wat we er vervolgens van geleerd hebben. Want dat is de kern van de doelstelling van het model. De wijze waarop dat bij het RIVM is gebeurd, noopte mij in het vorige artikel om de vergelijking met het monster van Frankenstein te maken.
Het RIVM, samen met VWS, hebben zich maximaal ingespannen om het model en de wijze waarop het werkte geheim te houden, om daarmee ook discussies rondom de maatregelen te voorkomen. In het verlengde hiervan zien we ook dat er (nog?) geen evaluaties plaatsvinden over de waarde en het effect van de genomen maatregelen. De kwaliteit en werking van het model speelt daarbij een cruciale rol.
Hoezeer de internationale experts, die de audit hebben uitgevoerd, blijkbaar niet beseffen wat er echt in Nederland is gebeurd (of zich daarvoor blind houden) blijkt wel uit dit korte verslag van Fritsander Lahr. Hij heeft vanaf de zomer van 2020 zijn best gedaan om over het model en de data te kunnen beschikken en die na te lopen, maar moest daar rechtszaken voor voeren. Zelfs nadat hij gewonnen had, kan hij nog steeds nier, drie jaar later, nog niet doen wat hij wilde doen. Dit is zijn verslag:
“Het RIVM heeft aanzienlijke inspanningen geleverd om gegevens en modelbroncodes zo openlijk mogelijk te delen.”
Deze zin maakt duidelijk dat deze audit niet serieus te nemen is zoals Prof. Meester al om andere redenen aangeeft.
Van het delen van data en modellen is sinds april 2020 helemaal niets te merken geweest.
Naar aanleiding van de claim van het RIVM tijdens de Technische Briefing van 25-6-2020 dat door de maatregelen ruim 35.000 IC opnames en 125.000 ziekenhuis opnames zouden zijn voorkomen, heb ik op 24-9-2020 een WOB verzoek naar o.a. de modellen, data en aannames gedaan die gebruikt zijn om tot deze claim te komen. Pas op 17-2-2023 deed de bestuursrechter, mede na bezoek aan het RIVM, de uitspraak dat deze modellen en gegevens openbaar gemaakt moesten worden.
Midden augustus heb ik een groot aantal data- en script bestanden ontvangen. Maar wel in pdf. Op verzoek zijn de script files inmiddels ook in origineel formaat beschikbaar, maar de gegevens nog niet.
Ook ontbreekt elke toelichting welke modellen en data gebruikt zijn voor de claim van 25-6-2020. Maar het kan nog erger: in de script files zijn de aangeroepen data bestanden weggelakt waardoor het niet mogelijk is om te zien welke data door de scripts worden aangeroepen.
Dus na bijna 3 jaar na mijn eerste WOB verzoek zijn modellen, data en aannames weliswaar beschikbaar, maar nog steeds niet echtopenbaar (want niet verifieerbaar). Over welke “aanzienlijke inspanningen” heeft de audit commissie het hier eigenlijk?
Dit verslag van Fritsander is het bewijs hoe lachwekkend de audit van deze experts is geweest.
De makers van dit RIVM Frankenstein-model doen er alles aan om hun recepten voor de buitenwereld verborgen houden. En ze worden noch door internationale experts, noch door de Nederlandse politiek, noch door de Nederlandse media daarover aangepakt.
U heeft zojuist gelezen: De hulpjes van het RIVM’s model van Frankenstein.
Volg Maurice de Hond op X | Facebook | LinkedIn | YouTube.
Deze website opereert dankzij de financiële steun van de bezoekers en kent geen paywall of adverteerder. Klik hier als u een (kleine) donatie wilt geven. Onze dank is groot.
