De superlockdown van Shanghai laat zien wat China allemaal moet doen om het ZeroCovid beleid overeind te houden. Maar de grote vraag is natuurlijk enerzijds of het lukt en tegen welke kosten en anderzijds of het dan toch geen uitstel wordt in plaats van afstel.
Lees volledig artikel: Luidt de superlockdown van Shanghai het einde van ZeroCovid in?
Luidt de superlockdown van Shanghai het einde van ZeroCovid in?
De situatie in Shanghai
In Shanghai is een lockdown aan de gang, die je gerust een superlockdown mag noemen. Niet alleen door het aantal inwoners van die stad (25 miljoen) en het economisch belang van Shanghai (de grootste haven ter wereld), maar ook door de mate van strengheid van de lockdown. Vorige week werden in drie dagen alle inwoners getest. Je zag er rijen mensen, die veel langer waren dan bij de meest populaire attracties van Disneyworld in de zomervakantie. Ook met die (irritante) rijorde, waarbij je heel veel keren op en neer loopt en steeds denkt dat je er al bijna bent.
Hoewel men had aangekondigd dat het maar een korte periode zou hoeven te duren, is het nu in de eerste wijken waar het gestart werd, al meer dan drie weken aan de gang.
Mensen mogen niet of amper de deur uit en er wordt steeds meer gemeld dat er grote problemen zijn met de voorziening van levensmiddelen voor de bewoners. Terwijl Shanghai dag een nacht een bruisende stad is, zie je nu vrijwel alleen maar mensen op straat in beschermingspakken. De testen leveren zo rond de 10.000 positieve uitslagen per dag (het overgrote deel a-symptomatisch, wordt er gemeld). En als je positief bent, word je opgehaald en naar een quarantaine centrum gebracht waar de omstandigheden abominabel zijn. Tot gisteren was het zelfs zo dat jonge kinderen die positief waren ( terwijl hun ouders dat niet waren) zonder vader of moeder naar zo’n quarantaine centrum werden gebracht.
Hier kan je iets lezen over hoe het daar nu aan toe gaat. Hier een verslag van RTL-Nieuws. En dit is een compleet overzicht van de situatie in Shanghai en de rest van China van CNN.
Vragen over ZeroCovid
Wat mij vanaf het begin van de Coronacrisis zo is opgevallen, is dat de deskundigen die we horen van RIVM, OMT en aanpalend, blijkbaar heel goed weten wat we moeten doen om te voorkomen dat het virus zich verspreidt (1,5 meter afstand binnen en buiten, handen wassen, mondmaskers dragen, avondklok en lockdown). Maar als dan gewezen wordt naar andere landen met gunstige ontwikkelingen zonder zware maatregelen, wordt dit genegeerd of er is geen goede verklaring voor.
Men kiest dan alleen de landen, die men kan gebruiken om op basis van de ontwikkelingen daar te pleiten voor nieuwe/zwaardere maatregelen in Nederland. En als een land met gematigder maatregelen het goed deed, dan mocht dat niet zo zijn. Zweden is daar een goed voorbeeld van. Nog onlangs is er een groot artikel geschreven waaruit je zou moeten opmaken dat het beleid in Zweden ongeveer het slechts denkbare is geweest.
Als ik nu de Duitse minister van gezondheidszorg Lauterbach hoor over de situatie in Duitsland, de maatregelen en zijn gewenste vaccinatieplicht (daarover morgen meer), dan hoor ik geen antwoord op de vraag: “Hoe kan het dan dat in Nederland, waar de maatregelen eind februari zijn gestopt, de huidige ontwikkelingen in de ziekenhuizen zo gunstig verlopen?”. (Ik ben bang dat hij dan het antwoord zal geven dat Marc Bonten laatst impliceerde: dat is dankzij het feit dat Nederland eind 2021 een complete lockdown invoerde. Een andere variant dan de zo vaak gebruikte “preventie-paradox”.)
Aanhangers
Nu zijn er in Nederland ook nogal wat aanhangers van ZeroCovid. Die riepen met regelmaat dat we snel hele strenge maatregelen moesten nemen en dan zouden binnen een aantal weken alle problemen zijn opgelost. Maar omdat we dat niet deden of als eigenwijze Nederlanders ons niet aan de maatregelen hielden, zou het onnodig slecht gaan hier. Men verwees o.a. naar China en Nieuw-Zeeland waar men erin geslaagd was om de cijfers dicht bij nul te houden.
Even vergetend dat Nieuw-Zeeland een eiland was, waar isolatie wat gemakkelijker is uit te voeren dan in Nederland, alsmede wat de impact van bepaalde maatregelen zijn op de bevolking. En ook negerend dat in ons land de aanpak in China om vele redenen niet uitvoerbaar is. Bijvoorbeeld met hulp van de inzet van het leger ervoor zorgen dat mensen hun huizen niet meer mogen verlaten. En positief geteste mensen uit hun huizen halen en opsluiten in quarantaine-gevangenissen.
Maar wat misschien nog veel belangrijker is, is het volgende. Juist omdat de vaccinaties besmettingen niet voorkomen, betekent een ZeroCovid-aanpak dat iedere keer als er weer nieuwe besmettingen ontstaan je keiharde – zo niet draconische – maatregelen moet nemen om de verspreiding proberen te voorkomen. Iets dat met een steeds besmettelijker variant elke keer moeilijker wordt. Dus zolang Corona weer opduikt dan moeten de maatregelen weer genomen worden.
Vietnam
Gisteren spraken we tijdens onze Q&A met Jurriaan van Dijk, die lang in Shanghai woonde en nu een tijdje in Vietnam woont in Ho Chi Min City (Saigon). Hij vertelde dat ze in Vietnam ook een dergelijk beleid probeerden te voeren toen in mei 2021 (de normale regen- en griepperiode daar) Covid uitbrak. Ze hebben toen vier maanden lang een zeer strenge lockdown gehad. Die op 1 oktober 2021 werd gestopt, mede omdat het economisch niet meer vol te houden was.
Nu zullen ze in China extra ongerust zijn geworden door het feit dat toen in Hong Kong Omikron toesloeg, er een forse sterfte ontstond onder de ouderen. Dit werd mede toegeschreven aan de lage vaccinatiegraad van die ouderen en wellicht ook aan de kwaliteit van het Chinese vaccin. (Uit nogal wat onderzoek en zeker ook de eerste ervaringen in Israël is het zo dat de vaccinatie de eerste maanden een goede bescherming biedt tegen ernstige ziektes).
Daarnaast, legde Jurriaan uit, was China trots op het feit dat ze Covid in Wuhan vrij snel onder controle hadden gekregen en vervolgens bij andere beginnende besmettingen succesvol waren geweest in het snel onderdrukken.
Maar wat er nu in China aan de hand is, en met name in Shanghai, laat zien wat de sterk negatieve gevolgen zijn van een ZeroCovid beleid. De economische, sociale en gezondheidsgevolgen van de zware lockdown van 25 miljoen inwoners zijn nu al enorm en worden steeds groter. (Nog los van het feit dat er steeds meer onrust onder de bevolking zelf aan het ontstaan is). Ik denk dat niemand daar aan wil denken wat een extra verlenging van nog eens 4 tot 8 weken zal betekenen. En wij in Europa ook niet, want het lang stilliggen van de haven van Shanghai zal grote repercussies hebben op de goederenstroom in de wereld.
En kan men een uitbraak met de zo besmettelijke Omikron-variant wel onder controle krijgen en hoe lang blijft die dan weg?
Het einde van ZeroCoviD?
Maar nog belangrijker is, ook als men na een tijdje deze uitbraak in Shanghai onder controle krijgt, dat men weet dat er zeker over een tijdje weer zo’n uitdaging komt. (Met name in de normale griepseizoenen). Moet/gaat men dan weer hetzelfde doen? Met weer al die gevolgen voor de samenleving?
Ik vermoed dat men in China toch de knopen aan het tellen is en de richting op gaat die Vietnam ook heeft gekozen. Probeer de oudere bevolking snel gevaccineerd te krijgen, zodat de potentieel ernstige risico’s voor hen van een besmetting kunnen verminderen. (En dat is door de combinatie van een mildere variant en een recente vaccinatie het geval.) En volg vervolgens een beleid waarbij de bescherming onder de bevolking tegen Covid-19 of haar opvolgers, wordt opgebouwd doordat veel mensen de infectie hebben doorgemaakt. Bouw daarna de lockdowns snel af. Waarbij men dan wellicht het voordeel krijgt dat de dan heersende variant een mildere is dan de originele variant. En dat zou dan inhouden dat men de lockdowns zal (moeten) gaan afschalen, terwijl er geen sprake van is dat het aantal infecties op nul staat en zeker niet dat ze op nul blijven staan.
In Nieuw Zeeland zijn vanaf eind februari de cijfers snel gaan stijgen. En het aantal sterftes ook, maar bij lange na niet op het niveau van Hong Kong. De grote uitdaging daar wordt als de winter over een aantal weken start (het normale griepseizoen) wat er gaat gebeuren met een bevolking, die nog maar weinig immuniteit heeft opgebouwd tegen Covid-19. Vooral naar het aantal sterfgevallen door Covid ben ik dan zeer benieuwd.
Op ratio en data
Het is te hopen dat, mede door de ontwikkelingen in China en Nieuw-Zeeland in de komende tijd en de analyses van de gunstige ontwikkelingen in o.a. Nederland en Denemarken, er een beleid komt dat echt op ratio en data is gebaseerd. En dat men realiseert dat het enige beleid dat men kan voeren, is de kwetsbaren goed beschermen. Maar als ik zie wat zich nu aan het afspelen is in Duitsland onder aanvoering van minister Lauterbach dan vrees ik met grote vreze, dat dit ijdele hoop is. Morgen daarover meer, inmiddels weten we dat het voorstel van die vaccinatieplicht door de meerderheid van de Bondsdag is afgewezen. Maar met minister Lauterbach kunnen we nog vele verassingen gaan meemaken.
Blijf onze site steunen, want het is (helaas) nog steeds nodig, de ontwikkelingen rondom Covid, te blijven volgen. Klik hier voor een (kleine) donatie.
U heeft zojuist gelezen: Luidt de superlockdown van Shanghai het einde van ZeroCovid in?
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
