Dit is het persbericht over de uitgebrachte dagvaarding tegen de podcast De Deventer Mediazaak en de film De Veroordeling.
Lees volledig artikel: Dagvaarding uitgebracht tegen podcast en film Deventer Moordzaak
Dagvaarding uitgebracht tegen podcast en film Deventer Moordzaak
Hieronder treft u het persbericht aan over de uitgebrachte dagvaarding tegen de podcast “De Deventer Mediazaak” en de film “De Veroordeling”. Eronder treft u een samenvatting van die dagvaarding aan.
Persbericht
Maurice de Hond eist verbod exploitatie podcast ‘De Deventer Mediazaak’ en film ‘de Veroordeling’
Amsterdam, 7. december 2022 – Onderzoeker, spreker, publicist en journalist Maurice de Hond eist een verbod tot verdere exploitatie van de podcastreeks ‘De Deventer Mediazaak’ en de film ‘de Veroordeling’. De Hond vraagt een verklaring voor recht dat de in 2021 verschenen film en podcast onrechtmatig jegens hem zijn. Daarnaast eist De Hond rectificatie en een schadevergoeding van de makers van de podcast en de film. De Hond heeft Bind Film B.V., producent van de podcast, BIND & Willink B.V. als producent van de film, Annegriet Wietsma als maker van de podcast en de VPRO en Human gedagvaard.
Volgens Mr. Allon Kijl van advocatenkantoor ABC Legal wordt de privacy van zijn client in zowel de podcastserie als de film ernstig geschaad. “De verdachtmakingen aan het adres van Maurice de Hond zijn lichtvaardig, opportunistisch en onwaar. De makers van de podcast en de film hebben bewust een karikatuur gemaakt van mijn client. Ze hebben er in diverse uitlatingen geen geheim van gemaakt dat ze hem opzettelijk en doelgericht hebben willen beschadigen.”
De Deventer Moordzaak draait om de moord op de 60-jarige Jacqueline Wittenberg in september 1999 te Deventer. Maurice de Hond pleit al sinds 2006 voor de onschuld van de voor deze moord veroordeelde Ernest Louwes. De Hond is op basis van uitgebreid onderzoek van mening dat Louwes een geldig alibi had en dat hij op basis van het tijdens de rechtszaak aangevoerd bewijs nooit had mogen worden veroordeeld. Professor Ton Derksen, gespecialiseerd in justitiële dwalingen en bekend om publicaties rondom onder meer de zaak-Lucia de Berk, de Puttense Moordzaak en de Deventer Moordzaak heeft de conclusies van De Hond onderschreven.
Dit geldt ook voor het Cold Cases Team Politie Amsterdam (CCT), dat in opdracht van de Hoge Raad drie jaar onderzoek naar deze zaak heeft gedaan. Knoops’ advocaten heeft mede naar aanleiding van de bevindingen van het Cold Cases Team op 30 oktober 2022 namens Ernest Louwes een herzieningsverzoek ingediend bij de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad. De nu uitgebrachte dagvaarding kan niet los worden gezien van dit herzieningsverzoek.
“De argumentatie in het nu ingediende herzieningsverzoek komt overeen met de informatie en argumenten die ik eerder met de filmmakers heb gedeeld en die ik tijdens het langdurige interview met de podcastmaakster uiteen heb gezet.”, aldus Maurice de Hond. “Hiervan is niks terug te zien of horen in de film of de podcast. Los van het feit dat de werkwijze uitermate onzorgvuldig is en de schijn heeft van een enorme vooringenomenheid, word ik zonder enige onderbouwing weggezet als een leugenaar en fantast die zijn beweringen niet kan onderbouwen. Sander Burger, de regisseur van de film, heeft in meerdere interviews rondom het verschijnen van de film gezegd dat ik onwaarheden zou verspreiden, iets wat hij in mijn optiek juist met zijn film heeft gedaan. Het is zijn goed recht om een bepaalde visie op deze zaak te hebben, maar hij heeft niet het recht om mijn persoon op deze wijze door het slijk te halen.”
Allon Kijl: “In zowel de podcastserie als in de film wordt een misleidend, onwaar, en zeer negatief beeld van mijn client neergezet. Het kan niet anders dan dat dit is gedaan omdat zijn argumenten klaarblijkelijk niet pasten in het beeld dat de makers van beide producties wilden schetsen. Het feit dat de destijds genegeerde en zelfs geridiculiseerde argumenten van Maurice de Hond nu zijn bevestigd door het Cold Cases Team Politie Amsterdam, bevestigt alleen maar dat de makers de verplichting hebben om de wijze waarop zij mijn client destijds hebben neergezet te corrigeren. Het gaat hier niet alleen om karaktermoord en een ongeoorloofd gebruik van zijn portret in de film, maar mijn cliënt is zodanig in zijn eer en goede naam aangetast dat hij significante schade heeft geleden.”
De dagvaarding met 45 producties is inmiddels aangebracht.
Neem voor meer informatie contact op met: ABC Legal | mr. Allon Kijl | kijl@abclegal.nl
Samenvatting dagvaarding
De Deventer Moordzaak houdt Nederland al sinds 1999 bezig. Talloze boeken, televisieprogramma’s, radioprogramma’s, artikelen en uiteraard ook vonnissen zijn verschenen rondom de moord op de weduwe Wittenberg.
In 2021 verschijnen een podcastreeks en een speelfilm die beide gebaseerd zijn op het boek van Bas Haan: “De Deventer Moordzaak, het complot ontrafeld”. In het boek geeft Bas Haan zijn perspectief weer als onderzoeksjournalist met een mening. Bas Haan was een publieke omroepjournalist van het eerste uur en is thans onderdeel van de onderzoeksredactie van het NRC Handelsblad. Maurice de Hond confronteerde Bas Haan met honderdvijfentwintig omissies en verkeerde gevolgtrekkingen in het boek. Bas Haan weigerde evenwel categorisch met Maurice de Hond rechtstreeks in debat te gaan hierover.
In de podcastserie: “de Deventer Mediazaak” (hierna: de “Podcast”) neemt Annegriet Wietsma in navolging van het boek van Bas Haan, het grotere en bredere publiek mee in haar onderzoek (‘tot in de haarvaatjes van deze zaak’) naar de Deventer Moordzaak, die – in haar ogen – geleid heeft tot de “Deventer Mediazaak”. Zij doet dit echter op dusdanige wijze dat dit onrechtmatig is jegens Maurice de Hond, en waartegen hij zich middels het aanhangig maken van deze zaak dan ook verzet.
Op 2 september 2021 is de speelfilm “De Veroordeling”, (hierna: de “Film”) in première gegaan, die eveneens gebaseerd is op het boek van Bas Haan: “De Deventer Moordzaak. Het complot ontrafeld.”
De Podcast is verder aan te merken als één grote opmaat naar de Film: “De Veroordeling”, van dezelfde producent. De Podcast wordt als een journalistiek product neergezet, maar is in essentie een uitvloeisel van een uitgekiende marketing- en pr-strategie van de producent ten behoeve van de Film.
“Hij kwam op die site met een beschrijving van de moord. Tot in detail alsof hij erbij was geweest. Hoe Michaël de Jong van achteren de weduwe had neergestoken en wat hij dacht en voelde en waarom. Alsof het feiten waren. De meest waanzinnige feiten werden de wereld in geslingerd over alcoholisme, over strafbladen van de klusjesman. Echt de meest gore, grote onzin werd door hem als een feit op die site gepresenteerd en die site werd een steeds lelijker heksenjacht tribunaal, waarin hij zichzelf presenteerde als zowel de grote verzetsheld die opkwam tegen het vermaledijde justitie systeem, maar wat die in werkelijkheid deed, is denk ik echt de meest onintegere campagne voeren die ik ooit in mijn carrière heb gezien”.
Aldus luiden de woorden van Bas Haan over Maurice de Hond in aflevering 6 van de Podcast, waarin door presentatrice Annegriet Wietsma werkelijk alles in het werk wordt gesteld om te bewijzen dat de in de Deventer Moordzaak – die hieronder uitgebreid aan bod zal komen – veroordeelde moordenaar, Ernest Louwes, ook écht de moordenaar is. Daarbij is het ook nodig een (of liever gezegd ‘dé’) andere verdachte in die zaak, Michaël de Jong, vrij te pleiten – hij kan het simpelweg niet hebben gedaan. Er is geen reden hem als verdachte serieus te nemen en hij is in wezen niets meer en niets minder dan een onschuldig slachtoffer van de “heksenjacht tribunaal praktijken” van Maurice de Hond, die – in de woorden van Annegriet Wietsma in aflevering 3 van de Podcast – Michaël de Jong tot dader heeft gemaakt door middel van “framing” (“om Michaël de Jong openlijk te framen als dader”).
De term “framing” zegt in dit verband eigenlijk alles al: Maurice de Hond heeft Michaël de Jong neergezet als dader op grond van zijn eigen, door hem zelfbedachte denkbeelden in plaats van op basis van feiten die blijken uit het door Maurice de Hond ter beschikking gestelde feitenmateriaal.
Niks kan echter verder verwijderd zijn van de werkelijkheid: Maurice de Hond en zijn team hebben vanaf 2006 een zeer uitgebreid, intensief en grondig onderzoek uitgevoerd en op basis van dat onderzoek is Maurice de Hond tot de conclusie gekomen dat er zeer sterke aanwijzingen zijn dat de veroordeelde moordenaar Ernest Louwes onschuldig is, terwijl er sterke aanwijzingen bestaan dat Michaël de Jong op oneigenlijke gronden nooit serieus als verdachte is aangemerkt of vervolgd. Dat Ernest Louwes op onterechte gronden is veroordeeld, wordt overigens ook duidelijk uit het recent uitgebrachte rapport van het Cold Cases Team Politie Amsterdam (CCT) dat zich bezig heeft gehouden met deze zaak, zoals duidelijk wordt uit recente artikelen van de Volkskrant. Daarin worden nu juist de bevindingen uit het onderzoek van Maurice de Hond en diens team bevestigd, zoals zal blijken; iets dat wel laat zien hoe serieus, diepgaand en doeltreffend het onderzoek van Maurice de Hond en zijn team is geweest.
Dat Maurice de Hond tot de conclusie is gekomen dat Michaël de Jong betrokken zou kunnen zijn, is helemaal niet tot stand gekomen op “basis van anonieme getuigen” zoals Bas Haan opmerkt in de Film, die de Podcast heeft opgevolgd en in feite een verfilming is van het verhaal dat de Podcast – in navolging van het boek van Bas Haan – vertelt.
Het moge duidelijk zijn: de makers van de Podcast en de Film hebben geen goed woord over voor Maurice de Hond of zijn handelen in de Deventer Moordzaak. Maurice de Hond wordt weggezet als een “schoft” die zich – anders dan van een respectabele onderzoeksjournalist mag worden verwacht – niet heeft laten leiden door feiten, maar door eigen bedachte hersenspinsels, door het “in de wereld slingeren van de meest waanzinnige feiten”. Dat raakt – uiteraard- niet alleen de reputatie van Maurice de Hond als onderzoeksjournalist, maar ook zijn persoonlijke reputatie. Maurice de Hond staat immers bekend als voorvechter van de waarheid (dus niet iemand die “waanzinnige feiten” rondstrooit), als iemand die het niet schuwt het gevecht aan te gaan, ook als hem dat niet makkelijk wordt gemaakt.
De makers van de Podcast en Film hebben nagelaten hun stellingen te bewijzen en de reden hiervoor is heel simpel: dat bewijs bestaat niet. En dat terwijl de beweringen van Maurice de Hond, waarvan de Podcast en Film menen dat die “de meest grote, gore onzin” en “idioterie” (dat laatste in de woorden van de advocaat van Michaël de Jong in aflevering 3 van de Podcast) zouden zijn, wél steun vinden in het beschikbare feitenmateriaal.
De makers van de Podcast en de Film doen dus juist precies dat, waar zij Maurice de Hond van beschuldigen. Zonder enig bewijs daarvoor wordt Maurice de Hond weggezet als een “leugenaar” en “narcist” die zijn beweringen niet kan substantiëren, terwijl die substantiëring wel degelijk bestaat – zoals de makers van de Podcast en de Film ook weten (of in het allerminste geval hadden moeten weten dankzij het uitgebreide contact dat in ieder geval Annegriet Wietsma had met Maurice de Hond).
Maar die substantiëring helpt de Podcast en de Film niet het verhaal te vertellen dat de makers van de Podcast en de Film blijkbaar koste wat het kost willen vertellen: Ernest Louwes is schuldig, en Michaël de Jong niet alleen onschuldig, maar ook nog eens het slachtoffer van “de schoft” Maurice de Hond (het “Verhaal”). Dat Verhaal dat moet worden verteld zal overigens ook de reden zijn dat de Podcast en de Film geen melding maken van feiten die ontlastend zijn voor Ernest Louwes (feiten waarover we dankzij het rapport van het Cold Cases Team weten dat die wijzen op de onschuld van Ernest Louwers, precies zoals dat ook al bleek uit het onderzoek van Maurice de Hond en diens team), terwijl die feiten die belastend (kunnen) zijn voor Michaël de Jong eveneens niet worden genoemd. Die feiten helpen en ondersteunen het Verhaal immers niet, maar kunnen daar afbreuk aan doen, daar twijfel over zaaien. En twijfel helpt het als feit gepresenteerde Verhaal niet.
Kort en goed: Maurice de Hond wordt weggezet als een “fantast”, niet omdat daarvoor enige steun te vinden is in het beschikbare feitenmateriaal, maar omdat daarmee het Verhaal smeuïg en makkelijk behapbaar wordt. En iemand zijn persoonlijke en professionele reputatie kapot maken door beweringen te doen zonder dat enig bewijs bestaat voor die beweringen, enkel om een eenzijdig, subjectief verhaal op te hangen en dat ook nog eens als de objectieve waarheid presenteren, dat is onrechtmatig.
In de dagvaarding onderbouwt Maurice de Hond deze onrechtmatigheid en vordert hij kort zakelijk weergegeven: een verbod tot verdere exploitatie van de Podcast en de Film, een rectificatie en schadevergoeding.
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
U heeft zojuist gelezen: Dagvaarding uitgebracht tegen podcast en film Deventer Moordzaak