Hoe een banaan bijna in de nieuwe wet WPG terecht kwam

Leestijd: 4 minuten

Hoe een banaan bijna in de nieuwe wet WPG terecht kwam

De krokodillen van Bert en Ernie

Een klassieke scene van Bert en Ernie van Sesamstraat is dat Ernie met een banaan in zijn oor zit. Bert vraagt waarvoor hij dat doet en Ernie antwoordt dat het is om de krokodillen weg te jagen. “Maar er zijn hier helemaal geen krokodillen” zegt Bert dan. De reactie van Ernie is “Zie je hoe goed het helpt!”.

Het lijkt sprekend op de wijze waarop Minister Kuipers, in navolging van Prof. Van Dissel, tijdens het debat over de nieuwe wet (WPG) zich uitsprak over de werking van de Corona-maatregelen, zoals die ook in de gereedschapskist van de nieuwe wet zijn opgenomen. Ondanks het feit dat er geen evaluatie heeft plaats gevonden van de maatregelen wordt er steeds gedaan alsof het zeker is dat de maatregelen goed gewerkt hebben. Maar het heeft een hoog “krokodillen-verdrijvings-effect”, net als de banaan in het oor van Ernie.

Het ridicule model van het RIVM

Zelfs nadat een rechter gezegd heeft dat het RIVM haar model uit 2020 moest vrijgeven en de input die ze gebruikt hebben, zal dat ook voor de stemming van de Eerste Kamer over de WPG op 23 mei a.s. niet gebeuren. Zodat er nog een schijn hoog gehouden kan worden dat die modellen een vrij goed beeld gaven van de risico’s op ziekenhuisopnames door Covid en de mate waarin de maatregelen hebben gewerkt.

Maar zelfs zonder dat het RIVM het model en de aannames vrij heeft gegeven is vanuit de presentatie van Van Dissel in 2020 zelf aan te tonen hoe – belachelijk – dat model in elkaar zat en zit. (Want besef datzelfde model heeft ons als enige land in Europa in december 2021 een “Omikron-lockdown” opgeleverd.)

Het lijkt een oefening voor een simpele rekentoets.

• Van Dissel presenteerde op 25 juni 2020 in zijn powerpoint aan de Tweede Kamer o.a. dit:

Dit geeft aan dat 1,5% van de geïnfecteerden met Covid-19 in het ziekenhuis terecht kwam.

• Van Dissel liet ook zien hoeveel ziekenhuisopnames de maatregelen uit maart 2020 bespaard zouden hebben tot 25 juni 2020 volgens het model:

Hier staat dus dat tot 25 juni 2020 er 13.300 ziekenhuisopnames waren wegens Covid-19 en 190.000 ziekenhuisopnames zijn bespaard.

• Op basis hiervan is vast te stellen waarvan het RIVM op 25 juni 2020 in haar model uitging: 13.300 ziekenhuisopnames (1,5% van de geïnfecteerden) staat dan voor bijna 900.000 geïnfecteerden met Covid-19, dat is  5% van de bevolking. En die 190.000 bespaarde ziekenhuisopnames staan dus voor 12.7 miljoen infecties die door de maatregelen zouden zijn bespaard. Dat is 73% van de Nederlandse bevolking. We weten dus dat:

In het model van het RIVM in juni 2020 ervan werd uitgegaan dat zonder maatregelen in de periode van drie maanden vanaf de eerste infectie in Nederland (eind februari 2020) bijna 80% van de Nederlanders geïnfecteerd zou zijn geraakt, waarvan meer dan 200.000 dan in een ziekenhuis terecht zouden zijn gekomen.

Een ridicule uitkomst van het model, waarvan men ook eind juni 2020 al had kunnen weten dat het ridicuul was. Enerzijds door de cijfermatige ontwikkelingen op dat moment in diverse landen in de wereld, maar zeker ook doordat in onze contreien duidelijk was dat tijdens de maanden mei en juni er nog maar heel weinig sprake was van besmettingen, net zoals dat ook met griep het geval is in maanden zonder een “r” in de maand.

Maar als je deze ridicule aanname doet dat in die drie maanden bijna 80% besmet zou zijn geraakt, en in werkelijkheid was het rond de 5% dan kan je dus haast onbeschaamd stellen dat je model aangeeft dat er zonder maatregelen 12,7 miljoen besmettingen en 190.000 ziekenhuisopnames meer zouden zijn geweest!

De bananen in het oor

Vervolgens is het eenvoudig om via het model aan te tonen hoe goed de afzonderlijke maatregelen gewerkt hebben. Dat gaat dan als volgt:

• Je doet de aanname in het model dat maatregel 1 zorgt voor een reductie van besmettingen met 10%. Maatregel 2 een reductie van 15%, maatregel 3 een reductie van 12%.
• Alle maatregelen bij elkaar komen dan bijvoorbeeld uit op een reductie van besmettingen van 80%.
• Als je dan achteraf via het model stelt dat er 900.000 mensen geïnfecteerd zijn geraakt en 12.7 miljoen infecties door de maatregelen zijn uitgespaard dan kan je dus schaamteloos stellen dat de aannames over de mate van werking van de maatregelen goed zijn geweest.

Op deze manier zullen ze ook wel berekend hebben dat het handen wassen tot een duidelijke reductie zou leiden van het aantal infecties en vastgesteld hebben dat het werkt. Besef dat tot en met de laatste persconferentie in 2022 “handen wassen” als één van de essentiële maatregelen werd aangemerkt bij de bestrijding van Covid-19 en op de bordjes bleef staan.

Zonder overdrijven: als in maart 2020 de modelleurs van het RIVM hadden aangenomen dat het hebben van een banaan in het oor tot een vermindering van het aantal infecties had geleid van 10%, dan zou het model in juni 2020 hebben aangetoond dat deze maatregel werkt.

En dan zouden dit de vier bordjes zijn geweest tijdens de persconferenties over Covid-19:

Absurdistische nachtmerrie

En als klap op de vuurpijl zou deze maatregel ook in de gereedschapskist van de nieuwe wet (WPG) zijn gekomen en zouden onze senatoren a.s. dinsdag met een meerderheid van stemmen deze wet hebben goedgekeurd met deze maatregel erin.

Met regelmaat heb ik de afgelopen drie jaar gedacht dat ik in een soort absurdistische nachtmerrie ben terechtgekomen, waarin professoren en andere deskundigen die hard roepen dat het “wetenschap” is wat ze doen, vervolgens met alles weg kunnen komen. Maar helaas is het werkelijkheid en zien we voor onze ogen zowel het verval van wetenschappelijke principes als die van de politiek.

U heeft zojuist gelezen: Hoe een banaan bijna in de nieuwe wet WPG terecht kwam.

Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.

Deze website opereert dankzij de financiële steun van de bezoekers en kent geen paywall of adverteerder. Klik hier als u een (kleine) donatie wilt geven. Onze dank is groot.