Het is makkelijk principes te hebben als die geen consequentie voor jezelf hebben. Het afgelopen anderhalf jaar hebben we kunnen zien wat die principes waard waren. Ze werden overboord gegooid als men dacht dat men daardoor verondersteld gevaar kon afwenden. Rondom het onderwerp vaccinatie zien we dat nu op een schrijnende manier ook gebeuren.
Lees volledig artikel: Heilige principes met gemak overboord
Repressieve aanpak
Eén van de zaken, die mij het meest opviel in het afgelopen anderhalf jaar, is dat bepaalde principes die tot maart 2020 heilig leken, door zowel links als rechts, met alle gemak overboord zijn gegooid. En dan ook nog zonder een echte discussie.
Men had kunnen kiezen voor een benadering, die zou passen bij een samenleving van de 21e eeuw. Waarbij door het geven van goede informatie en dringende adviezen, gebruikt gemaakt wordt van het individuele verantwoordelijkheidsgevoel dat het overgrote deel van de samenleving heeft (mits op de juiste manier aangesproken).
Zweden heeft laten zien dat het op die manier kan. Maar hier heeft men gekozen voor een topdown aanpak, met vaak gekleurde informatie en dramatische prognoses. Waarbij de angstig gemaakte burger rijp was voor maatregelen die twee jaar daarvoor ondenkbaar zouden zijn geweest. Een aanpak die in zijn essentie is gebaseerd op een intrinsiek wantrouwen in de burger: “als wij geen harde maatregelen opleggen, dan zullen zij niet gaan doen wat wij willen dat ze doen”.
Minachting
Het is een manier van redeneren die ik altijd heb verfoeid. De opstelling die je eigenlijk zo kan vertalen als: “IK zelf ben natuurlijk wel in staat om de juiste afwegingen te maken en het juiste te doen, maar ZIJ zijn daar niet toe in staat en daarom hebben we maatregelen nodig om te zorgen dat ZIJ zich gedragen”. Het is een regelrechte minachting van de ander, waarmee exact het tegenovergestelde wordt gecreëerd wat wordt beoogd. Op heel veel manieren heb ik in mijn leven kunnen vaststellen, dat een open houding tot elkaar en respect voor de ander, een sneller en beter resultaat heeft.
Maar wat we gedaan hebben, is een sterk repressieve aanpak, die zeker voor Nederlandse maatstaven, ongekend was/is.
Blijkbaar gestimuleerd door het feit dat de politiek het afgelopen anderhalf jaar zo “makkelijk” die ingrijpende (en repressieve) maatregelen heeft kunnen nemen, zien we nu in de samenleving ook de discussie veranderen vooral over het vaccineren. Daarbij hoor je uitspraken, waarvan je steil achterover slaat. Franciso van Jole, zei bij het BNN-VARA programma Nieuws BV van afgelopen woensdag het volgende:
Een bizarre uitspraak. Hoe zou Van Jole gereageerd hebben als iemand anders gezegd zou hebben “Ik snap dat je niet lang op school wilde zitten, maar dan accepteer ook maar gewoon die laagbetaalde baan en anders kom je maar lekker in de bijstand?”
Respect staat aan de basis
Mijn motto is altijd respect houden voor mensen, al ben ik het nog zo oneens met wat men zegt. Dus al zou je het onbegrijpelijk vinden dat mensen zich niet laten vaccineren, dan zou je altijd voor hun recht op zorg moeten strijden. Ik dacht dat op dit principe een zekere solidariteit rustte – en zeker bij de Vara.
Daarbij is het standpunt “het is onbegrijpelijk dat u zich niet laat vaccineren” ook inhoudelijk feilbaar. Het is namelijk niet boven iedere twijfel verheven:
- want wat als je zelf al een keer een infectie hebt doorgemaakt of antistoffen hebt?
- Of als je in een risicogroep zit (onder een bepaalde leeftijd) waar zelfs als er maar heel beperkte negatieve gevolgen zijn op korte termijn van het vaccineren, die risico’s toch groter zijn dan van het risico dat je loopt als je geïnfecteerd raakt?
- Of als je – om welke reden dan ook – op basis van principes of gepercipieerde risico’s je niet wilt laten vaccineren? Dan zal ik dat respecteren, waarom ook niet zeg?
En nogmaals voor degenen, die dat nog niet weten of mij als een anti-vaxxer willen wegzetten: ik heb op basis van mijn eigen afwegingen, t.a.v. mijn eigen situatie gekozen om me wel dubbel te laten vaccineren. Het is nu juist ook niet een of / of discussie!
Solidaire samenleving
We leven – of moet ik zeggen leefden – in een solidaire samenleving, waarbij we accepteren dat mensen andere keuzes maken dan jij – om welke reden dan ook – en dat we de lasten samen dragen. Waar ik belasting betaal, waarmee voor een deel uitgaven worden gedaan waar ik geen enkel voordeel van heb. Waar ik net zoals ieder ander een vaste premie betaal voor mijn zorgverzekering, ongeacht hoe gezond of ongezond ik leef.
Maar we lijken die wereld volledig achter ons gelaten te hebben als ik lees en zie hoe er schaamteloos een soort virtuele klopjacht is geopend op ongevaccineerden (om welke reden ze dan ook ongevaccineerd zijn). Waarbij je, als je goed in de wereld rond kijkt, al kan zien wat er nog verder te wachten staat:
- In een staat in Australië wordt verplichte vaccinatie ingevoerd.
- Op vele plekken in de wereld worden ongevaccineerden ontslagen.
- In Israël verlies je na zes maanden geen vaccinatie je mogelijkheid van een groene toegangspas. En kan je die alleen verkrijgen via een booster vaccinatie.
- En, zoals ik al heb aangegeven, iemand die zes maanden geleden is gevaccineerd en waarvan de bescherming tegen infectie de nul nadert, mag ongehinderd overal naar binnen.
- Terwijl iemand die zich niet heeft laten vaccineren, daarvoor een recente negatieve test nodig heeft. (Met eigenlijk als belangrijkste rationale, onbeschaamd uitgesproken door Minister de Jonge: “hierdoor willen we de vaccinatiegraad verhogen”.)
Blijkbaar zijn principes alleen maar belangrijk als je het gevoel hebt dat het geen consequenties voor jezelf hebt. Maar zodra je angstig bent geworden voor wat jou kan overkomen als je geïnfecteerd raakt met Covid-19, dan lijken die principes geen waarde te hebben. Terwijl m.i. pas principes echt waarde hebben, als je ervoor blijft staan. Ook als het nadelige consequenties voor jezelf kan hebben. Dat is pas de echte lakmoesproef.
Het goede voorbeeld
Gelukkig zie ik ook vele voorbeelden van mensen, die wel trouw zijn aan hun principes. Ook als het negatieve consequenties voor henzelf kan hebben. Daarom sluit ik af met een reactie van huisarts Felix van der Wissel op Linkedin op het optreden van Diederik Gommers bij OP1. Die aangaf dat er gedacht moet worden aan een andere aanpak van ongevaccineerden in het ziekenhuis dan gevaccineerden.
Beste Diederik,
Waar ben je in hemelsnaam mee bezig? Hoe kan jij als arts oproepen om ongevaccineerden harder aan te pakken en daardoor de tweedeling in de maatschappij verder aan te wakkeren?
Hoe kun jij je voor dit karretje van Hugo blijven laten spannen? Ik neem werkelijk aan dat je dit niet meent!?
Want immers, wij zijn artsen en wij maken geen onderscheid wie wij helpen of je nu 2 pakjes per dag gerookt hebt en longkanker krijgt of dat je motor rijdt en in de poeier binnen komt, we helpen! Door nu de bal te spelen op de ongevaccineerden, als dokter, is spelen met vuur.
Ik voorspel je dat over een maand de IC’s vol liggen met gevaccineerden omdat het vaccin minder werkzaam zal zijn en de Coranapas vrij spel geeft aan geïnfecteerde gevaccineerden.
Gaan we dan de rokende of motorrijdende, de drinkende gevaccineerden niet meer toe laten? Doe jij dan ook een oproep aan de politiek om al deze mensen die door hun desastreuse lifestyle op de IC liggen (immers 10% heeft geen onderliggend lijden) strenger aan te pakken? Of ga je nu eens voor je personeel staan en ga je Hugo echt eens de waarheid zeggen dat het overheidsbeleid de afgelopen jaren de echte oorzaak is dat er 27.000 verpleegkundigen de zorg hebben verlaten het afgelopen jaar en dat er daardoor een IC bedden tekort is? In plaats daarvan wijs jij liever een zondebok aan in de vorm van ongevaccineerden?
De mensen die kwetsbaar zijn, de ouderen, zijn praktisch allemaal gevaccineerd. Op de 17 miljoen mensen 1200 IC bedden hebben, is vragen om problemen.
Ongenuanceerde uitspraken door álle ongevaccineerden over één kam te scheren, is zeer schadelijk en past niet bij iemand met jouw functie!
Vaccineren horen wij als artsen te adviseren bij mensen waarbij het medicijn niet erger is dan de kwaal en het medicijn significant beter is dan niets doen, ter voorkoming van ernstig ziek zijn of overlijden.
Aldus Felix van der Wissel, huisarts.
Solidariteit en respect
Vroeger schreef men dat de samenleving verhardt, maar inmiddels zitten we in een andere fase. Er werken steeds meer mensen op plekken die ons moeten beschermen zoals de politiek en de zorg, die nu ook net als Van Jole meedoen met de agressieve behandeling van bepaalde burgers. Daarmee zet je pas echt de bijl aan het fundament van een samenleving: solidariteit en respect.
Blijf ons alstublieft steunen zo nu en dan met een financiële bijdrage. Want sites als deze zijn nu belangrijker dan ooit. Klik hier.
